Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Matan Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz (spr.) Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2015 r. sprawy ze skargi F. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku dla opiekuna uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta R. z dnia [...] r. nr [...].
Decyzją z dnia [...] Prezydent Miasta R. umorzył postępowanie w przedmiocie ustalenia prawa skarżącej F.J. do zasiłku dla opiekuna. W uzasadnieniu organ administracji wskazał, że zgodnie z art. 105 § 1 K.p.a., gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania. Następnie organ podniósł, że zasiłek dla opiekuna przysługuje osobie, jeżeli decyzja o przyznaniu jej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego wygasła z mocy prawa na podstawie art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1548 oraz z 2013 r. poz. 1557) - z dniem 1 lipca 2013 r. W tym zakresie wskazał, że w rozpoznawanej sprawie świadczenie pielęgnacyjne przyznane zostało do dnia [...].
W odwołaniu od powyższej decyzji F.J. podniosła, że z uwagi na znaczny stopień niepełnosprawności matki oraz stan jej zdrowia, zrezygnowała z pracy zawodowej. Dodała, że w okresie od dnia [...] do [...] miała przyznane świadczenie pielęgnacyjne.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. po rozpoznaniu odwołania, decyzją z dnia [...] na podstawie art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 z późn. zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a., uchyliło zaskarżoną decyzję w całości oraz orzekło o odmowie przyznania F.J. prawa do zasiłku dla opiekuna. W uzasadnieniu organ odwoławczy przytoczył art. 2 ust. 1 ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów oraz wskazał, że zasiłek dla opiekuna przysługuje osobie, jeżeli decyzja o przyznaniu jej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego wygasła z mocy prawa na podstawie art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw - z dniem 1 lipca 2013 r. Następnie organ odwoławczy podniósł, że błędnie organ I instancji przyjął, iż postępowanie jest bezprzedmiotowe, czego konsekwencją było jego umorzenie. Podkreślił, że wniosek strony powinien zostać rozpatrzony merytoryczne. W tym zakresie stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie nie została spełniona przesłanka wskazana w art. 2 ust. 1 ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, a zatem brak było podstaw do przyznania stronie tego zasiłku. Organ wskazał, że z powyższego powodu uchylił decyzję organu I instancji w całości i orzekł o odmowie przyznania skarżącej prawa do zasiłku dla opiekuna.
W skardze wniesionej od powyższej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, F.J. podniosła, że wystąpiła terminowo z wnioskiem o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności jej matki, lecz nie zezwolono jej na złożenie kolejnego wniosku o świadczenie pielęgnacyjne.
Organ odwoławczy w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.