Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska Asesor WSA Edyta Żarkiewicz (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Alicja Sadowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2007 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. zasądza od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. na rzecz skarżącego kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia [...] r. nr [...], Powiatowy Inspektor Sanitarny w G., na podstawie art. 1 pkt 2, art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 90 z 1998 r., poz. 575 z późn. zm.) i § 1, 7, 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r., orzekł, że brak jest podstaw do rozpoznania u J. K. choroby zawodowej [...] - wymienionej w poz. [...] wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r.
W uzasadnieniu wskazał, że J. K. w latach [...]-[...], na stanowisku [...] "A", pracował w narażeniu na działanie [...]. Jednakże stwierdzony w wyniku badania w [...] Centrum Medycznym Przychodni Chorób Zawodowych w K. i w Instytucie Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. [...], z uwagi na jego [...] i [...] nie uzasadniał rozpoznania u niego choroby zawodowej [...].
Po rozpatrzeniu odwołania J. K. z dnia [...] r., decyzją z dnia [...] r. nr [...], [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny w K., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, zwanego dalej K.p.a., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu organ odwoławczy podniósł, że J. K. w latach [...]-[...], przez ok. 6 godzin w ciągu zmiany roboczej był [...], a więc pracował w warunkach stwarzających ryzyko powstania choroby zawodowej. Jednakże stwierdzony w orzeczeniach lekarskich obydwu placówek służby zdrowia [...], który nie jest charakterystyczny dla [...] pochodzenia zawodowego, uzasadniał brak podstaw rozpoznania choroby zawodowej [...].
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego, J. K. wniósł o uchylenie powyższej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Zarzucił naruszenie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. przez błędną ich interpretację tj. przyjęcie, że do stwierdzenia choroby zawodowej konieczne jest, aby [...].
Wyrokiem z dnia 29 stycznia 2002 r. w sprawie o sygn. akt II SA/Ka 932/00, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach uchylił decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] r. nr [...] argumentując, że obydwa orzeczenia lekarskie nie odpowiadają kryteriom dowodu w sprawie. Nie zawierają bowiem szczegółowego i kompletnego uzasadnienia przyjętych wniosków. Wobec tego nie mogły stanowić podstawy rozstrzygnięcia organu odwoławczego. Podniósł ponadto, że brak jest podstaw prawnych do wyłączenia z pojęcia choroby zawodowej [...] jedynie ze względu na [...] stwierdzonego uszkodzenia, jeśli wykazano, że zostało spowodowane [...] w miejscu pracy. Wskazał, że przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ orzekający uzupełni materiał dowodowy poprzez dołączenie orzeczenia lekarskiego, spełniającego kryteria art. 84 K.p.a.
Po ponownym rozpoznaniu odwołania J. K. z [...] r., decyzją z dnia [...] r. nr [...], Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w K., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu wskazał, że w orzeczeniu podsumowującym, wydanym w związku z wytycznymi wyroku z dnia 29 stycznia 2002 r., Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego podtrzymał wnioski poprzedniego orzeczenia lekarskiego. Rozpoznany u J. K. stan po operacji [...] z powodu [...] (stanu chorobowego nie związanego z działaniem zawodowym [...]),[...], nie stanowią - z lekarskiego punktu widzenia - skutków zdrowotnych uzasadniających rozpoznanie choroby zawodowej. Organ odwoławczy podniósł, że brak rozpoznania schorzenia [...], zakwalifikowanego jako choroba zawodowa określona w poz. [...] wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r., uzasadnia utrzymanie w mocy decyzji organu I instancji.