Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Katowicach w przedmiocie nienależnie pobranego zasiłku pielęgnacyjnego
Uzasadnienie strona 7/7

Podstawę materialnoprawną zaskarżonego rozstrzygnięcia stanowił art. 30 ust. 1, ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz.1518 z późn. zm.- dalej "u.s.r.").

Stosownie od tego przepisu, za nienależnie pobrane świadczenia rodzinne uważa się: 1) świadczenia rodzinne wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie, zawieszenie prawa do świadczeń rodzinnych lub zmniejszenie wysokości przysługujących świadczeń rodzinnych albo wstrzymanie wypłaty świadczeń rodzinnych w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca te świadczenia była pouczona o braku prawa do ich pobierania. ).

Z przepisu tego wynika zatem, że ustalenie przez właściwy organ pobrania przez osobę świadczenia rodzinnego w sposób nienależny uzależnione jest od wykazania przez ten organ, że "osoba pobierająca te świadczenia była pouczona o braku prawa do ich pobierania". W orzecznictwie przyjmuje się, zaś iż o nienależnie pobranym świadczeniu w rozumieniu art. 30 ust. 2 pkt 1 u.ś.r. możemy mówić wówczas, gdy mamy do czynienia z rzeczywistym skorzystaniem z określonej formy wsparcia finansowego, mimo braku podstaw ustawowych do takiego działania, ale przy zaistnieniu świadomości osoby, która świadczenie pobiera, iż świadczenie jej nie przysługuje (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 lutego 2018 r. sygn. akt III SA/Gd 987/17. W ocenie Sądu dla prawidłowego ustalenia istnienia obowiązków związanych z nienależnie pobranym świadczeniem decydujące znaczenie ma świadomość osoby pobierającej świadczenie, której podstawą jest spoczywający na organach obowiązek prawidłowego pouczenia osoby otrzymującej świadczenia o sytuacjach, w których nastąpić może brak prawa do ich pobierania. Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie organ wykazał, że K. K. jako osoba pobierająca świadczenie rodzinne w postaci zasiłku pielęgnacyjnego była pouczona o braku prawa do jego pobierania w sytuacji zaistnienia sytuacji uzyskania dodatku pielęgnacyjnego . Wynika to jednoznacznie z treści wniosku zawartego w aktach z 10.07.2005r. sporządzonego przez K. K. W jego treści wskazano bowiem jednoznacznie, iż w sytuacji nabycia uprawnienia do dodatku pielęgnacyjnego zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje ". Złożenie podpisu na formularzu wniosku stanowi natomiast dowód na zrozumienie i przyjęcie do wiadomości podpisanej treści. W orzecznictwie przyjmuje się, że jeśli osoba ubiegająca się o świadczenie rodzinne składa w tym celu wniosek, będąc właściwie pouczoną o braku prawa do pobierania świadczenia, warunek z art. 30 ust. 2 pkt 1 ustawy należy uznać za spełniony. Żaden przepis powołanej ustawy nie nakłada na organ obowiązku ustalania, czy strona wnosząca o przyznanie świadczenia zrozumiała treść pouczenia, które podpisała. Takiej powinności organu nie da się także wyprowadzić z art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 K.p.a. (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 grudnia 2011r. sygn. akt I OSK 1325/11). W tym miejscu Sąd zauważa, iż nie może zmienić tej oceny w tym zakresie to, iż na wniosku tym znajduje się odręczne przekreślenie słowa "nie" w części dot. informacji, iż osoba której wniosek dotyczy jest uprawniona do dodatku pielęgnacyjnego. Oczywistym pozostaje bowiem, iż wówczas stronie nie przyznano by prawa do zasiłku pielęgnacyjnego w sytuacji gdy obowiązujące regulacje wykluczały prawo do przyznania jednocześnie dwóch świadczeń opiekuńczych. Ponadto stosowne pouczenie o obowiązku niezwłocznego powiadomienia organu wypłacającego świadczenia rodzinne o wystąpieniu zmian mających wpływ na prawo do świadczeń rodzinnych zostało zawarte w decyzji z dnia [...] r. w przedmiocie przyznania świadczenia w formie zasiłku pielęgnacyjnego i z dnia [...]r. w przedmiocie zmiany wysokości tegoż świadczenia rodzinnego. Zarówno pouczenie zawarte w formularzu wniosku, jak i w/w decyzjach, zostało sformułowane w sposób zwięzły i zrozumiały i nie wymagały znajomości przepisów prawa. W pouczeniu skarżąca została jednoznacznie poinformowana o jej obowiązkach w razie wystąpienia zmian mających wpływ na prawo do świadczeń rodzinnych. Pouczenie to zostało stronie doręczone, znajdowało się bowiem w samych decyzjach przyznających świadczenie i zmieniających jego wysokość .

W tym stanie rzeczy argumenty podnoszone w skardze nie mogą zasługiwać na uwzględnienie zatem gdy Sąd uznał, że organy nie naruszyły przepisów postępowania oraz prawa materialnego w sposób, który mógłby mieć wpływ na wynik postępowania skargę oddalił na podstawie art. 151 P.p.s.a.

Strona 7/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze