Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Siudyka, Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz, Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi W. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej oddala skargę.
Decyzją nr [...] z dnia [...] r., skierowaną do W. B., wydaną przez Prezydent Miasta K. postanowił o:
1) uchyleniu decyzji z dnia [...] r., znak: [...] o uznaniu za osobę bezrobotną z dniem 09.01.2014 r.,
2) uchyleniu decyzji z dnia [...] r., nr [...] o przyznaniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych od dnia 17.01.2014 r.,
3) uchyleniu decyzji z dnia [...] r., nr [...] o utracie statusu osoby bezrobotnej z dniem 15.01.2015 r.,
4) uchyleniu decyzji z dnia [...]r., nr [...] o uchyleniu decyzji z dnia [...] r. nr [...] o utracie prawa do zasiłku dla bezrobotnych z dniem 17.01.2015 r. i o utracie prawa do zasiłku dla bezrobotnych z dniem 15.01.2015 r.,
5) odmowie uznania za osobę bezrobotną z dniem 09.01.2014 r.,
6) odmowie przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych od dnia 17.01.2014 r.,
7) umorzeniu postępowania w sprawie utraty prawa do statusu osoby bezrobotnej z dniem 15.01.2015 r.,
8) umorzeniu postępowania w sprawie uchylenia decyzji z dnia [...]r., nr [...] o uchyleniu decyzji z dnia [...]r. nr [...] o utracie prawa do zasiłku dla bezrobotnych z dniem [...] r. i o utracie prawa do zasiłku dla bezrobotnych z dniem [...] r.
Uzasadniając powyższą decyzję organ wskazał, że za bezrobotnego może być uznana wyłącznie osoba niezatrudniona i nie wykonująca innej pracy zarobkowej.
W złożonym odwołaniu pełnomocnik odwołującej zarzucił powyższej decyzji:
a) błąd w ustaleniach faktycznych branych za podstawę wydania decyzji a mających istotny wpływ na treść zaskarżonej decyzji,
b) naruszenie art. 107 § 3 k.p.a. poprzez błędną interpretację dowodów, na których oparł się organ,
c) naruszenie art. 77 § 1 k.p.a. poprzez zebranie niepełnego materiału dowodowego, który dodatkowo nie został w sposób prawidłowo rozpatrzony,
d) naruszenie art. 7 i 10 k.p.a. poprzez niepodjęcie wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy z uwzględnieniem interesu społecznego i słusznych interesów obywateli.
Pełnomocnik podniósł, że:
a) na podstawie przedłożonych przez Odwołującą dowodów jasno wynika, iż nie osiągała ona żadnych dochodów, nie były odprowadzane na jej rzecz składki do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, nie osiągała żadnych przychodów od firmy "A" już od sierpnia 2013 r.;
b) umowa, jaką Odwołująca miała zawartą z firmą "A" przewidywała, iż w okresach braku aktywności zawodowej z jej strony, czyli braku uzyskiwania zarobków ze sprzedaży, nie będzie zgłaszana do ubezpieczenia społecznego; wobec tego można przyjąć, że faktycznie była osoba bezrobotną, która nie korzystała z żadnych świadczeń;
c) immanentną cechą zatrudnienia (nawet na podstawie umowy o świadczenie usług promocyjnych i menadżerskich) jest osiąganie faktycznych dochodów - w wypadku Odwołującej tak rozumiane "zatrudnienie" nie miało wobec tego miejsca.
Do odwołania pełnomocnik strony załączył kopię zaświadczenia nr [...] z dnia [...] r., zaświadczenia nr [...], oraz potwierdzenia okresu ubezpieczenia oraz wysokości podstaw, z których wynikają informacje zbieżne ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.