Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz - Kunicka Protokolant Paulina Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2011 r. sprawy ze skargi J. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie skierowania do domu pomocy społecznej oddala skargę.
Prezydent Miasta Z. decyzją z dnia [...] r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 54 ust. 1 i 2, art. 59 ust. 1, art. 106 ust. 1 i art. 110 ust. 7 ustawy o pomocy społecznej oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego odmówił skierowania J.T. do Domu Pomocy Społecznej " A" w B. i skierował go do Domu Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Z.. W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że nie zachodzą przesłanki uzasadniające skierowanie strony do Domu Pomocy Społecznej "A" w B.. Jednocześnie organ ten zauważył, że strona spełnia wymogi do tego, aby została umieszczona w domu pomocy społecznej. Podkreślono również, że na terenie miasta są trzy domy, do których strona może zostać skierowana.
Z decyzją tą nie zgodził się J.T. , który wniósł odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K.. W odwołaniu tym podkreślił, iż z uwagi na zły stan zdrowia wymaga opieki ze strony innych osób i z tego powodu ubiega się o skierowanie do domu pomocy społecznej. Jednocześnie zaznaczył, iż jest Świadkiem Jehowy i w domu pomocy społecznej chciałby mieć możliwość odbywania praktyk religijnych, a w jego przypadku taką możliwość w pełnym zakresie gwarantuje Dom Pomocy Społecznej "A" w B.. Odwołując się do postanowień ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania ( Dz. U. nr 29, poz. 155 ze zm.) stwierdził, że może oczekiwać na uwzględnienie jego żądania.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...]r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego uchyliło w całości decyzję organu pierwszej instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. W motywach tego rozstrzygnięcia organ ten przedstawił wpierw dotychczasowy przebieg postępowania, jak również przywołał unormowania prawne dotyczące kierowania osób do domów pomocy społecznej. Następnie organ ten zauważył, że wniosek skarżącego był jednoznaczny, albowiem ubiega się on o skierowanie do Domu Pomocy Społecznej "A" w B. i nie jest zainteresowany przyznaniem takiej formy pomocy w innej jednostce organizacyjnej pomocy społecznej. Nadto organ ten zauważył, że w aktach sprawy nie ma informacji o tym, aby strona ubiegała się o umieszczenie jej w domu pomocy społecznej na terenie miasta Z., jak również brak było w rozważaniach organu pierwszej instancji kwestii dotyczących zapewnienia przez domy pomocy społecznej na terenie Z. potrzeb religijnych strony.