Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Protokolant st. sekretarz sądowy Agnieszka Janecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 marca 2010 r. sprawy ze skargi S. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę.
Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 1 - 4 oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 ze zm.) odmówił S. K. przyznania uprawnień kombatanckich. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że strona wystąpiła z wnioskiem o przyznanie uprawnień kombatanckich na podstawie przedmiotowej ustawy. Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 o spełnieniu warunków do uzyskania takich uprawnień orzeka Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie udokumentowanego wniosku zainteresowanej osoby oraz rekomendacji stowarzyszenia właściwego dla określonego rodzaju działalności kombatanckiej lub represji. Zdaniem organu wykonywane przez stronę zatrudnienie na budowach obiektów wojskowych oraz choroba zawodowa nabyta podczas wykonywania tej pracy nie stanowią represji lub działalności w rozumieniu przepisów powyżej przywołanej ustawy.
Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych złożył S. K.. We wskazanym wniosku wystąpił o ponowne rozpatrzenie jego wniosku i zaakcentował, że w następstwie pracy na wojskowych budowach obecnie jest osobą schorowaną, a dowodem tego jest rozpoznanie u niego choroby zawodowej. We wniosku tym podniósł również okoliczności związane z działaniami niezgodnymi z przepisami prawa, a polegającymi na fałszowaniu jego zdaniem dokumentacji medycznej.
Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego utrzymał w mocy swoją decyzję o odmowie przyznania S. K. uprawnień kombatanckich. W motywach rozstrzygnięcia organ ten przedstawił wpierw dotychczasowy przebieg postępowania, a następnie odniósł się do argumentacji strony. Zdaniem organu strona nie wskazała, aby w przedmiotowej sprawie zaistniały jakiekolwiek nowe okoliczności faktyczne i prawne uzasadniające uchylenie dotychczasowej decyzji. Następnie organ administracji wskazał na unormowania określające wymogi dotyczące działalności kombatanckiej względnie uznanej za równorzędną z działalnością kombatancką i uznał, że podnoszone przez zainteresowanego okoliczności dotyczące wykorzystywania pracy na budowach obiektów wojskowych oraz choroba zawodowa nabyta podczas wykonywania tej pracy nie są represjami w rozumieniu przepisów wyżej wymienionej ustawy i nie mogą zostać potraktowane za działalność kombatancką ani jako działalność równorzędną z kombatancką.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na powyższą decyzję wniósł S. K.. W skardze tej powtórzył on argumentację zamieszczoną we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. W szczególności podniósł, iż w następstwie pracy na budowach obiektów wojskowych nabył schorzeń i obecnie ma rozpoznaną chorobę zawodową. Następnie w skardze tej podniósł, że postępowania w jego sprawie prowadzone były w sposób nieprawidłowy i z naruszeniem prawa. Zaakcentował, iż w latach osiemdziesiątych organy administracji publicznej fałszowały dokumentację dotyczącą jego sytuacji faktycznej i prawnej.