Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Protokolant Referent Ewa Pasiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2009 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...].
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...]r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 157 § 1 i 3 Kodeksu postępowania administracyjnego odmówiło wszczęcia postępowania po rozpatrzeniu wniosku J.K. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta J.Z. z dnia [...]r. Nr [...] przyznającej prawo do zaliczki alimentacyjnej na dziecko J.K. od dnia [...]r. do [...]r. w wysokości [...] zł oraz na dziecko I.K. od dnia [...]r. do dnia [...]r. w wysokości [...] zł. W motywach rozstrzygnięcia organ ten wpierw przedstawił sytuację faktyczną w sprawie, a w szczególności okoliczności wydania decyzji z dnia [...]r., a następnie przybliżył przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego. Szczególną uwagę zwrócono na przesłankę wymienioną w art. 156 § 1 pkt 2 tego Kodeksu, a mianowicie rażące naruszenie prawa. Zdaniem tego organu przesłanka ta występuje wówczas, gdy organ wydał decyzję w warunkach ewidentnego bezprawia, którego nigdy nie można usprawiedliwiać ani tolerować. W rozpatrywanej sprawie sytuacja faktyczna nie wzbudzała żadnych wątpliwości, gdyż miesięczny dochód rodziny wynosił [...] zł, a w przeliczeniu na osobę w rodzinie [...] zł. W tej sytuacji faktycznej Prezydent Miasta J.Z. przyjął, iż art. 8 ust. 2 ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej mówi o dochodzie rodziny, a nie o dochodzie na osobę w rodzinie. Stanowisko takie podzielał także organ odwoławczy, a było ono sporne w orzecznictwie sądów administracyjnych. W tej sytuacji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. uznało, że należało odmówić wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności tejże decyzji, gdyż nie zostały wyczerpane przesłanki do uruchomienia takiego postępowania.
Ze wskazanym rozstrzygnięciem nie zgodziła się J.K., która wystąpiła z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Zdaniem wnioskodawczyni podstawą stwierdzenia nieważności wskazanej we wniosku decyzji powinien być wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 lutego 2008 r., w którym przy wykorzystaniu wykładni celowościowej i systemowej zinterpretowano treść art. 8 ust. 2 ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej. Zdaniem strony interpretacja wskazanego przepisu przez SKO w K. pozostaje w sprzeczności z Konstytucją.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...]r. nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia przedstawiło argumentację, którą powieliło dotychczasowe stanowisko sprowadzające się do tego, że brak jest podstaw prawnych do uruchomienia stosownego postępowania zmierzającego do stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta J. Z. z dnia [...]r. przyznającej stronie zaliczki alimentacyjne na dwoje dzieci. Zdaniem Kolegium brak jest rażącego naruszenia prawa w przypadku wydania powyższej decyzji, a spowodowane jest to tym, że Prezydent Miasta J. Z. zastosował odmienną wykładnię postanowień art. 8 ust. 2 ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej.