Sprawa ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Protokolant Sekretarz sądowy Magdalena Kurpis po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2008 r. sprawy ze skargi Spółki A w C.-D. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona zdrowia
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie strona 1/4

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w B.- B. decyzją z dnia [...] r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej ( Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 ze zm.) i art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego stwierdził u I. W. chorobę zawodową: [...] wywołaną sposobem wykonywania pracy - [...]. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że uprawniony do przeprowadzenia badań Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w K. Poradnia Chorób Zawodowych w S. rozpoznał w orzeczeniu lekarskim nr [...] u wyżej wymienionej chorobę zawodową, która powstała w następstwie wykonywanej pracy i wykonywania [...] i z przeważającym prawdopodobieństwem rozpoznał chorobę zawodową.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł Spółka A w C.D., który zarzucił powyższej decyzji błąd w ustaleniach i nie rozpoznanie istoty sprawy. W motywach odwołania wskazał, że w rozstrzygnięciu organu pierwszej instancji znajduje się stwierdzenie, iż zachodzi prawdopodobieństwo wystąpienia choroby zawodowej, co nie uprawnia do stawiania tezy o stwierdzeniu choroby zawodowej. Nadto zaznaczono, że średni personel oraz dozór zakładu był świadom złego stanu zdrowia strony i z tego powodu przydzielano jej prace lżejsze i łatwiejsze i mniej [...], a ponadto żadna ze [...] zatrudnionych w zakładzie nie skarży się na analogiczne dolegliwości. Okoliczności te świadczą o tym, że choroba strony nie jest związana z zatrudnieniem w zakładzie.

Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w K. decyzją z dnia [...] r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W motywach rozstrzygnięcia organ ten wpierw przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania, a następnie przypomniał wymogi jakie musi spełnić osoba ubiegająca się o rozpoznanie u niej występowania choroby zawodowej. W dalszej części uzasadnienia organ odwoławczy dokonał analizy warunków pracy zatrudnionej w zakładzie, który wniósł odwołanie i stwierdził, że stwarzały one ryzyko powstania [...]. Następnie wskazany organ zauważył, że obie upoważnione placówki medyczne rozpoznały u I. W. [...] i uznali, że znaczącą rolę w rozwoju tego schorzenia odegrał sposób wykonywania pracy [...] związany z [...]. W konsekwencji organ ten nie znalazł podstaw do uwzględnienia wniesionego odwołania, gdyż dla rozpoznania choroby zawodowej niezbędne jest stwierdzenie występowania schorzenia oraz wykonywanie pracy w warunkach narażenia na wystąpienie choroby.

Na decyzję tę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wniosła Spółka A w C. D. W skardze tej nie zgodziła się z wydaną decyzją i wniosła o jej uchylenie z uwagi na nie wyjaśnienie istoty sprawy oraz naruszenie prawa. W motywach skargi przedstawiono wpierw dotychczasowy przebieg postępowania i stwierdzono, że organy administracji przy podejmowaniu rozstrzygnięć dopuściły się licznych naruszeń prawa. Zarzucono decyzjom tych organów, że postępowanie nosi znamiona dowolności, a źródłem jej jest przyjęcie zasady, że wszelkie wątpliwości nie można rozstrzygać na niekorzyść pracownika zatrudnionego w zakładzie pracy. W szczególności wskazano, że w orzeczeniu lekarza orzecznika mowa jest o przeważającym prawdopodobieństwie, a okoliczność ta nie pokrywa się z brzmieniem przepisów stosownego rozporządzenia. W dalszej części skargi zarzucono organowi odwoławczemu uchybienia w zakresie ustalenia stanu narażenia I. W. na powstanie choroby zawodowej, albowiem przyjęto powszechnie występujące uogólnienia, a nie odniesiono się do konkretnej sytuacji i warunków pracy, w jakich przyszło wykonywać jej pracę. W szczególności, zdaniem odwołującego się zakładu, nie uwzględniono czynników związanych z organizacją pracy oraz warunkami technicznymi i organizacyjnymi w miejscu świadczenia pracy. Zdaniem strony skarżącej schorzenie jakie wystąpiło u I. W. nie było związane z warunkami pracy lecz posiadało charakter samoistny. Nadto wskazano, że upłynął okres [...] od czasu ustania narażenia do ujawnienia się choroby, a w tej sytuacji nie można rozpoznać choroby zawodowej.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona zdrowia
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Sanitarny