Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik, Sędziowie NSA Wiesław Morys, WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik (spr.), Protokolant st. ref. Agnieszka Janecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi "A" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zjazdów z dróg publicznych 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od organu na rzecz strony skarżącej kwotę [...] zł ([...] złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 20 pkt 8, art. 29 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych
( tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 71 poz. 838 z późn. zm.) oraz § 77, § 79 oraz
§ 113 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie ( Dz. U. Nr 43 poz. 430 ) Miejski Zarząd Dróg w C. odmówił Spółce Jawnej "A" zgody na lokalizację trzech zjazdów indywidualnych do nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr A k.m. [...].
Jak wynikało z uzasadnienia wskazanego rozstrzygnięcia, proponowana lokalizacja zjazdów była sprzeczna z wymogiem przepisu § 113 ust. 7 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie ( Dz. U. Nr 43 poz. 430 ). Zdaniem organu sprzeczność ta wynikała z faktu usytuowania zjazdów w obszarze oddziaływania skrzyżowania, czyli przecięcia się lub połączenia dróg publicznych na jednym poziomie.
Ponadto odmowę lokalizacji zjazdów uzasadniała sprzeczność przedmiotu wniosku z treścią § 77 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie, gdyż zjazd z drogi powinien być zaprojektowany i wybudowany w sposób odpowiadający wymaganiom wynikającym z usytuowania i przeznaczenia, a w szczególności powinien być dostosowany do wymagań bezpieczeństwa ruchu na drodze, wymiarów gabarytowych pojazdów, dla których jest przeznaczony oraz do wymagań ruchu pieszych.
W uzasadnieniu decyzji zacytowany został również § 79 wskazanego rozporządzenia wskazujący, iż na długości nie mniejszej niż 5,0 od krawędzi korony drogi pochylenie podłużne nie większe niż 5 % a na dalszym odcinku nie większe niż 15%. Organ uznał, iż warunków tych w przypadku wykonanej już inwestycji w postaci stojących na nieruchomości budynków mieszkalnych i garaży nie da się spełnić.
Wnioskodawca, nie godząc się ze stanowiskiem organu złożył odwołanie, w którym w oparciu o zarzut naruszenia § 3 pkt 12 i 13 § 77, § 79 i § 113 ust. 7 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie ( Dz. U. Nr 43 poz. 430 ) domagało się uchylenia zaskarżonej decyzji i rozpoznanie sprawy zgodnie z wnioskiem lub powtórnego jej rozpoznania.
Odwołujący wskazał, iż organ dokonał błędnej interpretacji pojęcia "wyjazd z drogi" użytego w przywoływanym rozporządzeniu i mylnie potraktował to pojęcie jako tożsame z pojęciem "zjazd".
Jak zauważył, § 3 pkt 12 rozporządzenia definiuje pojęcie "zjazdu" jako część drogi na połączeniu z drogą nie będącą drogą publiczną lub na połączeniu drogi z dojazdem do nieruchomości przy drodze i nie jest skrzyżowaniem. Natomiast pojęcie "wjazdu na drogę" lub "wyjazdu z drogi" zdefiniowane jest w § 3 pkt 13 rozporządzenia. Ustawodawca w pojęciu tym mieści część drogi stanowiącej połączenie jezdni tej drogi z łącznicą na węźle albo z obiektem lub urządzeniem obsługi uczestników ruchu. Z tych przyczyn, zdaniem odwołującego, nie można było stosować wymogów zawartych w treści § 113 ust. 7 rozporządzenia przy rozpatrywaniu wniosku o lokalizację zjazdów. Przepis ten odnosił się bowiem wyłącznie do lokalizacji wyjazdów na drogę.