Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Protokolant Sekretarz sądowy Magdalena Kurpis po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi Z.O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...]r. nr [...]
Wnioskiem z dnia [...]r. Z. O. wystąpił o przyznanie dodatku mieszkaniowego.
Prezydent Miasta C. decyzją Nr [...] z dnia [...]r. działając w oparciu o przepis art. 7 ust. 1 i 1 a i ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 71, poz. 734 ze zm.) odmówił stronie przyznania dodatku mieszkaniowego. W uzasadnieniu wskazał, że wnioskujący spełnia podstawowe przesłanki do przyznania dodatku mieszkaniowego (kryteria powierzchniowe i dochodowe). Posiada tytuł prawny do lokalu mieszkalnego o powierzchni użytkowej [...] m², w którym prowadzi [...]-osobowe gospodarstwo domowe. Jednak ze względu na ustaloną w czasie wywiadu środowiskowego rażącą dysproporcję pomiędzy niskimi dochodami wykazanymi w złożonej deklaracji, a faktycznym stanem majątkowym wnioskodawcy, należało mu odmówić przyznania dodatku mieszkaniowego.
W wyniku odwołania złożonego przez Z.O. decyzją z dnia [...]r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C., działając na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. uchyliło decyzję organu pierwszej instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji, a to celem przeprowadzenia dodatkowego postępowania wyjaśniającego w kwestii posiadania przez córkę wnioskodawcy samochodu osobowego [...].
Następnie Prezydent Miasta C. decyzją Nr [...] z dnia [...]r. działając w oparciu o przepis art. 7 ust. 1 i 1 a i ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 71 , poz. 734 ze zm.) ponownie odmówił stronie przyznania dodatku mieszkaniowego, z uwagi na ustalenie dysproporcji między niskimi dochodami rodziny, a faktycznym stanem majątkowym wskazującym, że jest w stanie uiszczać wydatki związane z zajmowaniem lokalu mieszkalnego wykorzystując własne środki i posiadane zasoby majątkowe zgłoszone w oświadczeniu majątkowym. Podniesiono, iż zamieszkująca w przedmiotowym lokalu córka wnioskodawcy A.K. jest właścicielem samochodu osobowego [...].
W odwołaniu od tej decyzji Z.O. domagał się uchylenia decyzji organu I instancji. Wskazując na trudną sytuację materialną wniósł o przyznanie dodatku mieszkaniowego. Szeroko opisał swoją sytuację rodzinno - finansową, twierdząc, iż jego rodzina znajduje się w niedostatku. Podkreślił, że samochód osobowy jest własnością jego córki (tworzącej razem z nim gospodarstwo domowe), a także zięcia (nie tworzącego razem z nim gospodarstwa domowego), ponoszącego wszystkie koszty utrzymania tego samochodu, a w związku z tym samochód ten nie ma nic wspólnego ze sprawą przyznania dodatku mieszkaniowego.
Decyzją z dnia [...]r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu wskazano, że powołana wyżej ustawa określa kryteria przyznawania dodatku mieszkaniowego. Niespełnienie chociażby jednego z nich nie pozwala organowi na przyznanie dodatku mieszkaniowego. Nadto organ odmawia przyznania dodatku mieszkaniowego, jeżeli w wyniku przeprowadzenia wywiadu środowiskowego ustali rażącą dysproporcję między niskimi dochodami, a faktycznym stanem majątkowym. Sytuacja strony daje podstawy, by stwierdzić przesłankę negatywną do przyznania dodatku mieszkaniowego. Organ podkreślił, że świadczenie to stanowi pomoc finansową dla najuboższych. Przyznanie dodatku mieszkaniowego będzie uzasadnione, jeżeli rodzina nie będzie w stanie opłacać należności czynszowych wykorzystując własne zasoby pieniężne. Natomiast, jeśli wnioskujący posiada i eksploatuje samochód osobowy, oznacza to, że jest w stanie sam pokrywać koszty utrzymania mieszkania. Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do sytuacji, w której gmina przyznając rodzinie dodatek mieszkaniowy pośrednio współfinansowałaby koszty utrzymania samochodu.