Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.) Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2014 r. sprawy ze skargi B. M. na Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 267, dalej: Kpa), art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (tekst jedn. Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.) oraz art. 16a ust 1 i ust 2 oraz art. 24 ust 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz.U. z 1013 r., poz. 1456, dalej: "ustawa" lub "u.ś.r."), a także rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 3 stycznia 2013 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 3 ze zm., dalej: rozporządzenie) - po rozpoznaniu odwołania B. M., od decyzji Wójta Gminy J. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego - decyzję pierwszoinstancyjną utrzymało w mocy.
Orzeczenia zapadły w następującym stanie prawnym i faktycznym. W dniu 15 października 2013 r. B. M. złożyła w organie I instancji wniosek o ustalenie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z opieką nad matką J. K., która orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia [...] r. została na trwałe uznana za całkowicie niezdolną do pracy i do samodzielnej egzystencji. Z treści tego orzeczenia wynika także, że niezdolność do pracy i niezdolność do samodzielnej egzystencji datowana jest od dnia 14 stycznia 1999 r.
Wójt Gminy J., przytoczoną powyżej decyzją z dnia [...] r. (nr [...]) odmówił stronie przyznania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z opieką nad matką J. K. W uzasadnieniu organ I instancji wyeksponował, że strona została zwolniona z pracy w ramach grupowego zwolnienia z przyczyn niedotyczących pracownika, co - jak stwierdził - oznacza, że nie zrezygnowała z zatrudnienia. W jego ocenie brak jest związku przyczynowego pomiędzy samym rozwiązaniem stosunku pracy a powstaniem niepełnosprawności matki strony, która istnieje od 14 stycznia 1999 r. Ustalił nadto, że B. M. prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z matką, mężem i synem oraz zarejestrowana jest w Powiatowym Urzędzie Pracy w Ż. jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Jednocześnie zaznaczył, że nie kwestionuje faktu sprawowania opieki nad matką a także jej stanu zdrowia, jednakże - co podkreślił - w sytuacji braku rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, specjalny zasiłek opiekuńczy nie przysługuje. Zaznaczył, że skoro B. M. została zwolniona w ramach grupowego zwolnienia z przyczyn niedotyczących pracownika, to nie można uznać, że zrezygnowała z zatrudnienia.
W odwołaniu od decyzji pierwszoinstancyjnej strona podniosła, że decyzja o rezygnacji z pracy podyktowana była koniecznością sprawowania stałej opieki nad matką. Zdaniem strony, pracodawca wskazał w świadectwie pracy podstawę rozwiązania umowy-porozumienia stron w ramach zwolnień grupowych, uznając stosownie do okoliczności, że będzie to najbardziej korzystne dla pracownika, nie przypuszczając, że w przyszłości będzie to interpretowane na jej niekorzyść. Strona dodała również, że przepisy prawa pracy nie wymagają, by w świadectwie pracy wskazywać przyczynę rozwiązania stosunku pracy.