Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.), Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi M. R. na czynność Przewodniczącego Zarządu "A" w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie powiadomienia o wysokości opłaty za udostępnienie informacji publicznej oddala skargę.
Pismem z 01 grudnia 2018 r. M. R. (dalej także: strona, skarżący, wnioskodawca) złożył skargę, na powiadomienie Przewodniczącego zarządu A w K. (dalej także: A lub organ) z [...]r., nr [...] o wysokości opłaty za udostępnienie informacji publicznej. Przedmiotową skargę skarżący zatytułował "odwołanie" na - jak określił - decyzję Przewodniczącego A z [...]r. uzupełnionej i podtrzymanej pismem z [...]r. ([...]), mocą której nałożono na niego opłatę za udostępnienie przetworzonej informacji publicznej.
Uzasadniając wskazał, że "opłata za udostępnienie informacji publicznej jest opłatą administracyjną (art. 15 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) oraz jest uzasadniona wyłącznie w momencie poniesienia przez podmiot zobowiązany do udzielenia informacji publicznej kosztów wykraczających poza normalne funkcjonowanie". Zaznaczył przy tym, że w przedmiotowej sprawie podmiot takich kosztów nie poniósł (i ich nie przedstawił). Podniósł nadto, że opłata została nałożona ryczałtowo w oparciu o "cennik", tj. Zarządzenie nr [...] Dyrektora Biura A w K., w myśl którego wnioskujący o informacje publiczną pokrywa koszty pracy urzędnika, który te zadania wykonuje w ramach swoich obowiązków służbowych.
W odpowiedzi na skargę A w pierwszej kolejności wniósł o jej odrzucenie z uwagi na niedopuszczalność drogi sądowoadministracyjnej - na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, dalej: p.p.s.a.). W drugiej kolejności wniósł o:
1) oddalenie skargi w całości jako bezzasadnej - na podstawie art. 151 p.p.s.a.;
2) przeprowadzenie dowodów uzupełniających z następujących dokumentów:
- zlecenie pracy w godzinach nadliczbowych z dnia [...]r. dla W. G.; zlecenie pracy w godzinach nadliczbowych z dnia [...]r. dla A. Z.; zlecenie pracy w godzinach nadliczbowych z dnia [...]r. dla G. S.;
- wniosek z dnia 3 listopada 2017 r. o wypłatę rekompensaty pieniężnej z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych z braku możliwości zrekompensowania pracy czasem wolnym;
- listy płac obejmujące godziny nadliczbowe w październiku 2017 r.;
- opinię prawną doradcy podatkowego, A. M. (nr wpisu na listę [...]), dotyczącą opodatkowania podatkiem od towarów i usług przetworzenia informacji publicznej. Wskazując przy tym, iż ich przeprowadzenie jest niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości, a jednocześnie nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania w sprawie - na podstawie art. 106 § 3 p.p.s.a.
Nadto wniósł o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym, na posiedzeniu niejawnym - na podstawie art. 119 pkt 2 p.p.s.a. oraz art. 120 p.p.s.a.
Argumentując prezentowane stanowisko organ przybliżył dotychczasowy przebieg postępowania, według chronologii zdarzeń, wskazując przy tym prawne regulacje przedmiotu. W tych ramach przypomniał, że skarżący w dniu 9 kwietnia 2017 r. przesłał do niego drogą elektroniczną wniosek o udostępnienie informacji publicznej w postaci 23 pytań dotyczących wykonywania przez A usług z zakresu publicznego transportu zbiorowego. Pytania - jak zaznaczył - dotyczyły między innymi rozpatrywanych reklamacji, strategii działania A, funkcjonowania systemu B oraz dyscypliny finansów publicznych.