1 W Y R O K W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J Dnia 11 maja 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędziowie NSA Szczepan Prax WSA Stanisław Nitecki Protokolant referent Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2004 r. sprawy ze skargi K.J. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w K. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Aresztu Śledczego w B.-B. z dnia [...] , nr [...] ; 2. zasądza od Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w K. na rzecz skarżącego kwotę [...] zł ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania. 2
Wnioskiem z dnia [...] K.J. - pełniący służbę w Areszcie Śledczym w B.-B. - zwrócił się o przyznanie mu pomocy mieszkaniowej z tytułu budowy domu jednorodzinnego. Do wniosku dołączył wymagane dokumenty, w tym m.in. decyzję z dnia [...] będącą pozwoleniem na kontynuowanie budowy rozpoczętej na mocy pozwolenia z dnia [...], projekty budowlane oraz rachunki dowodzące poniesione wydatki na budowę. Z powodu braku środków pomoc otrzymał po raz pierwszy na podstawie decyzji z dnia [...] w wysokości [...] zł, która stanowiła [...] wartości przysługującego mu lokalu mieszkalnego. Na skutek ponowienia żądania w dniu [...] decyzją z dnia [...] tegoż roku przyznano wnioskodawcy dalszą kwotę [...] zł, będącą równowartością [...] przysługującego mu lokalu mieszkalnego.
Przedmiotem niniejszego postępowania są rozstrzygnięcia zapadłe w wyniku rozpatrzenia wniosku K.J. z dnia [...] o przyznanie mu dalszej pomocy na opisaną powyżej inwestycję (za rok [...]). Przy czym odmowne decyzje obejmujące rok [...] (I instancji z dnia [...] i II instancji z dnia [...]) zostały uchylone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 11 maja 2004 r. (sygn. akt 4 II SA/Ka 368/02). Decyzją z dnia [...] Dyrektor Aresztu Śledczego w B.-B., na zasadzie art.104 k.p.a., art.90 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz.U. Nr 61, poz.283 ze zm.), §4 ust. 2 i 4 oraz §11 zarządzenia nr 66/97 Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 września 1997 r. w sprawie określenia wysokości, szczegółowych zasad przyznawania i wypłaty oraz zwrotu pomocy finansowej przysługującej funkcjonariuszom Służby Więziennej na uzyskanie lokalu mieszkalnego (Dz. Urz. MS Nr 4, poz.50), odmówił przyznania pomocy ze środków finansowych za rok [...]. W uzasadnieniu tegoż rozstrzygnięcia wskazał, iż wnioskodawca zamieszkuje w budynku, który spełnia warunki przysługującego mu lokalu mieszkalnego, wszak z uwagi na brak środków na przyznanie pomocy mieszkaniowej, wniosek jego nie może być uwzględniony. Podał, iż jednostka nie otrzymała zaplanowanych pieniędzy na ten cel.
Po rozpatrzeniu odwołania K.J., zaskarżoną decyzją, opartą o przepisy art.138 §1 pkt 1 k.p.a., art.90 ust.2 ustawy o Służbie Więziennej oraz §2 ust. 2 i §4 ust.4 cytowanego powyżej zarządzenia nr 66/97 Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 września 1997 r., organ odwoławczy utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie. W jej uzasadnieniu streścił przebieg dotychczasowego postępowania i wyraził pogląd, iż w sytuacji niewystarczających środków na pokrycie potrzeb wszystkich funkcjonariuszy, jak to miało miejsce w tym przypadku, bowiem Areszt Śledczy w B.-B. otrzymał zaledwie kilkanaście procent zaplanowanych na ten cel pieniędzy, niemożliwe było uwzględnienie żądania odwołującego się. Wydanie pozytywnych decyzji przy braku środków skutkowałoby naruszeniem dyscypliny budżetowej. W opinii organu odwoławczego ustalone jednolite kryteria (ich zmiany w toku postępowania organ uznał za nieistotne) rozpatrywania wniosków zostały w sprawie zachowane. Organ pierwszej instancji w odniesieniu do wniosku odwołującego się, trafnie je zastosował, opierając się na opinii komisji mieszkaniowej, która indywidualnie oceniła każdy przypadek, analizując zaangażowanie własnych środków, uprzednio przyznane kwoty pomocy, postęp prac budowlanych, sposób pełnienia obowiązków służbowych. W przekonaniu organu drugiej instancji sytuacja mieszkaniowa odwołującego się, w porównaniu do sytuacji innych funkcjonariuszy domagających się przyznania pomocy mieszkaniowej, jest korzystna. Jednakowoż w roku [...] negatywne decyzje zapadły w stosunku do wszystkich. Na koniec podał, iż odmowa nie oznacza pozbawienia prawa do pomocy, gdyż może ona być udzielona w późniejszym terminie, po uzyskaniu środków w latach następnych.