Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.) Asesor WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant Referent stażysta Izabela Auguścik - Michułka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 sierpnia 2007 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w C., na podstawie art. 104 § 1 i 2 k.p.a., art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 ze zm.), nie stwierdził u K. K. choroby zawodowej w postaci [...] spowodowanego [...] - wymienionej w pozycji [...] wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. nr 132, poz. 1115).
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że K. K. w latach [...]-[...] i [...]-[...] pracował jako [...] ([...],[...],[...],[...],[...],[...],[...]). Biorąc pod uwagę pomiary przeprowadzone na analogicznych stanowiskach pracy, z których wynika, iż poziom [...] w [...] wahał się w granicach [...], a dla [...] poziom [...] dla 8 godzinnego dnia pracy wynosił [...] organ uznał, że w/wym. pracował w [...] stwarzającym ryzyko [...]. Dla stwierdzenia choroby zawodowej narządu [...] konieczne było zatem jej rozpoznanie przez właściwą jednostkę orzeczniczą. K. K. był badany w dwóch takich jednostkach, tj. w Poradni Chorób Zawodowych WOMP w S. oraz w Instytucie Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S.. Orzeczenia lekarskie obu tych placówek zawierały ustalenia o braku podstaw do rozpoznania u strony choroby zawodowej. Jak wynikało z orzeczenia wydanego przez Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w S. przeprowadzona diagnostyka obejmująca [...] oraz [...] wykazała [...]. Średni [...]. Zdaniem orzeczników fakt ustania zatrudnienia w 1982 r. oraz wyniki aktualnych badań, w szczególności trwałe [...], a także nietypowy dla skutków działania [...] na narząd [...] związany z [...] ([...]) nie uzasadniały rozpoznania choroby zawodowej. Również w wyniku badań przeprowadzonych w Instytucie Medycyny Pracy u w/wym. rozpoznano [...], co nieuzasaniało rozpoznania choroby zawodowej narządu [...]. Zatem, zdaniem organu, brak rozpoznania choroby zawodowej narządu [...] nie dawał podstaw do jej stwierdzenia.
Nie zgadzając się z powyższą decyzją K. K. wniósł odwołanie. Podniósł, iż w okresie pracy zawodowej pracował ponad 8 godzinną normę czasu pracy, co jest w stanie wykazać zeznaniami świadków. Ponadto nadmienił że w latach [...]-[...]był leczony w poradni [...], a nawet przygotowywany do operacji [...] w związku z dolegliwościami nabytymi w czasie długotrwałej pracy zawodowej w narażeniu na [...]. Dokumentacji medycznej z tego okresu nie może jednak odtworzyć, gdyż została ona zniszczona. Wniósł o ponowne przeprowadzenie badań w innym ośrodku specjalistycznym, ponieważ jego [...] datuje się od czasu jego pracy zawodowej.