Sprawa ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska Asesor WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 sierpnia 2007 r. sprawy ze skargi Z. G. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w B., na podstawie art. 104 § 1 i 2 k.p.a., art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 ze zm.), nie stwierdził u Z. G. choroby zawodowej w postaci [...] spowodowanego [...] - wymienionej w pozycji [...] wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. nr 132, poz. 1115).

W uzasadnieniu powyższego wskazał, że warunkiem koniecznym do stwierdzenia choroby zawodowej jest jej uprzednie rozpoznanie przez lekarzy upoważnionych jednostek diagnostycznych oraz wykazanie związku przyczynowego między środowiskiem pracy a rozpoznanym schorzeniem. Przeprowadzone w sprawie postępowanie wykazało, że Z. G. będąc pracownikiem "[...]" w B. pracował w [...] o poziomie [...]-[...], a zatem pracował w warunkach ryzyka wystąpienia choroby zawodowej. Z uwagi jednak na to, że lekarze upoważnionych placówek diagnostycznych I i II stopnia nie rozpoznali u badanego choroby zawodowej narządu [...] nie było podstaw do jej stwierdzenia.

Nie zgadzając się z powyższa decyzją Z. G. wniósł odwołanie. Akcentował, iż stwierdzony u niego [...] wynoszący [...] i [...] powstał na skutek długotrwałej pracy w [...] o przekroczonych normach dla zdrowia. Podniósł, iż pojęcie choroby zawodowej nie jest związane z rozmiarem doznanego uszczerbku na zdrowiu, oznacza natomiast kwalifikację prawną choroby biologicznej i można o niej mówić w odniesieniu do chorób wymienionych w wykazie chorób zawodowych w wypadku stwierdzenia, że zachorowanie ma swoja przyczynę w warunkach w jakich praca była wykonywana. Nadmienił, że powyższe rozumienie pojęcia choroby zawodowej znajduje potwierdzenie w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2000 r. III 202/99.

Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w K. nie uwzględnił odwołania Z. G. i rozstrzygnięciem z dnia [...] r. nr [...] wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Organ odwoławczy w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia wyjaśnił, że dla stwierdzenia choroby zawodowej niezbędnym jest rozpoznanie przez kompetentną placówkę diagnostyczną danego schorzenia jako choroby zawodowej wymienionej w obowiązującym wykazie chorób zawodowych oraz wykazanie związku przyczynowego między środowiskiem pracy a rozpoznaną chorobą. Dalej wskazał, że w sprawie Z. G. dochodzenie epidemiologiczne wykazało, iż ten pracując w latach [...]-[...] w "[...]" w B. jako [...],[...],[...] i [...] oraz w latach [...]-[...] w [...] w B.; [...]-[...] w [...] Sp. Z o.o. w B.; [...]-[...] w [...] SA [...] w B. jako [...] był eksponowany na [...] stwarzający ryzyko powstania przewlekłego [...]. Przyznał, że Z. G. pracował więc w warunkach stwarzających potencjalne ryzyko powstania choroby zawodowej [...]. Dalej podał, że w/wym. był badany w Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w S. (orzeczenie z [...] r.) oraz w Przychodni Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. (orzeczenie z [...] r.). Lekarze specjaliści obu kompetentnych placówek diagnostycznych w konkluzjach orzeczeń wykluczyli u badanego istnienie choroby zawodowej narządu [...]. Według orzeczenia Instytutu rozpoznany u Z. G. [...] o podwyższeniu [...] w [...] i [...] w [...] nie upoważnia do uznania choroby zawodowej narządu [...], gdyż zgodnie z obowiązującymi przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. nie spełnia określonego w poz. [...] wykazu chorób zawodowych kryterium [...] spowodowanego [...]. Ponadto zaznaczył, że postępowanie zostało wszczęte w czasie obowiązywania przepisów wskazanego rozporządzenia, natomiast zgodnie z zawartą w nim w § 2 ust. 1 definicją choroby zawodowej konieczną przesłanką jej stwierdzenia jest rozpoznanie jednostki chorobowej wymienionej w wykazie stanowiącym załącznik do tegoż aktu.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Sanitarny