Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody Śląskiego w przedmiocie odmowy umorzenia nienależnie pobranego świadczenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, Sędzia WSA Renata Siudyka (spr.), Protokolant specjalista Agnieszka Rogowska-Bil, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2018 r. sprawy ze skargi O.G. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia nienależnie pobranego świadczenia oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6335 Zwrot nienależnego świadczenia
Inne orzeczenia z hasłem:
Bezrobocie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/8

O.G. (dalej strona lub skarżąca) wnioskiem z dnia 30 kwietnia 2015 r. wystąpiła o umorzenie nienależnie pobranego świadczenia (zasiłku dla bezrobotnych) w wysokości 4.742,40 zł, ustalonego ostateczną decyzją Starosty Powiatu [...] (dalej także organ I instancji) z dnia [...] nr [...]. Skarżąca we wniosku wskazała, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach nie wydał decyzji i odsyła stronę do organu I instancji.

Organ I instancji ustalił na podstawie zeznań O.G. złożonych do protokołu w dniu 8 czerwca 2015 r., że strona prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z mężem i niepełnosprawnym synem. Strona od dnia 4 listopada 2014 r. do dnia 6 maja 2015 r. pobierała zasiłek dla bezrobotnych, a od dnia 7 maja 2015 r. jest uprawniona do świadczenia przedemerytalnego. Mąż strony pracuje na umowę o pracę i uzyskuje dochód miesięczny netto w wysokości 1 408, 85 zł. Syn pobiera rentę socjalną w wysokości 643,02 zł. Dochód rodziny miesięcznie wynosi 2 730,58 zł netto. Rodzina nie korzysta ze wsparcia ośrodka pomocy społecznej. Strona wraz z mężem jest właścicielem domu o powierzchni użytkowej 102 m2 oraz działki o powierzchni 698 m2. Aktualnie spłaca miesięcznie raty kredytu konsolidacyjnego w wysokości 832 zł oraz na zakup węgla (100 zł), raty na lodówkę (77,76 zł). Ogółem wydatki miesięczne związane z opłatami stałymi oraz ratami kredytu wynoszą 1 690,16 zł. Na zakup żywności, środków czystości oraz lekarstw rodzina wydaje 920 zł miesięcznie. Strona w swoich dochodach uwzględniła zasiłek dla bezrobotnych (783,20 zł brutto, netto 678,71 zł) ponieważ jak oświadczyła nie otrzymała jeszcze decyzji ZUS o przyznaniu świadczenia przedemerytalnego. Z informacji ZUS Oddział w S. zawartych w piśmie z dnia 3 czerwca 2015 r. wynikało, że strona ma przyznane prawo do zasiłku przedemerytalnego od dnia 7 maja 2015 r. W dniu 12 czerwca 2015 r. strona przedłożyła decyzję z dnia [...]r. o przyznaniu świadczenia przedemerytalnego od dnia 7 maja 2015 r. w wysokości brutto miesięcznie 1 027,39 zł netto 875,92 zł. Przed wydaniem decyzji organ I instancji uzyskał stanowisko Powiatowej Rady Zatrudnienia (wykonującą zadania powiatowej rady rynku pracy), która uchwałą z dnia [...]r. nr [...] negatywnie zaopiniowała wniosek o umorzenie złożony przez stronę.

Starosta Powiatu [...] decyzją z dnia [...]r. nr [...] działając na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. d, art. 76 ust. 7 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j..: Dz. U. z 2015 r., poz. 149 ze zm., dalej "ustawa o promocji zatrudnienia"), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej "k.p.a.") odmówił umorzenia nienależnie pobranego świadczenia.

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał na przesłanki umorzenia nienależnie pobranego świadczenia określone w art. 76 ust. 7 ustawy o promocji zatrudnienia. Stwierdził jednocześnie, że rozstrzygnięcie w przedmiocie umorzenia nienależnie pobranego świadczenia następuje w drodze uznania administracyjnego. Na podstawie zebranego w sprawie materiale dowodowym i negatywnej opinii Powiatowej Rady Rynku Pracy z dnia [...]r. nie znalazł podstaw do uwzględnienia żądania skarżącej. Zdaniem organu I instancji, w niniejszej sprawie nie zachodzi żadna z okoliczności zawartych w art. 76 ust. 7 ustawy o promocji zatrudnienia. Sytuacja materialna strony umożliwia jej spłatę zadłużenia z tytułu nienależnie pobranego świadczenia, a strona nie uprawdopodobniła, że dochodzenie tych należności pozbawi ją niezbędnych środków utrzymania. Organ I instancji zaznaczył, że nie wszystkie wskazane przez skarżącą wydatki nie można zaliczyć do kategorii "niezbędnych środków utrzymania" określonych w art. 76 ust. 7 ustawy o promocji zatrudnienia. Nie stanowią takich wydatków podwyższone wydatki związane z usługami telefonicznymi, telewizji czy raty kredytu. Zauważył, że w zakresie nienależnie pobranego świadczenia nie zostało wszczęte wobec skarżącej postępowanie egzekucyjne. Podkreślił, że zgodnie z art. 76 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia obowiązkiem osoby, która pobrała nienależne świadczenia jest zwrot tych świadczeń. Stwierdził dalej, że strona przed złożeniem wniosku o umorzenie nienależnie pobranego świadczenia nie zwróciła należności nawet w części, ani nie wnioskowała o rozłożenia na raty bądź o odroczenie terminu płatności. Organ I instancji zaakcentował ponadto, że strona comiesięcznie ponosi znaczne koszty związane między innymi ze spłatą kredytów, co oznacza, że dysponuje niezbędnymi w tym celu środkami finansowymi. W takiej sytuacji - w ocenie organu I instancji - nie było podstaw do uwzględnienia wniosku skarżącej o umorzenie nienależnie pobranego świadczenia.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6335 Zwrot nienależnego świadczenia
Inne orzeczenia z hasłem:
Bezrobocie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda