Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji.
Decyzją Nr [...] z dnia [...] Prezydent Miasta C. orzekł o utracie przez A.W. statusu osoby bezrobotnej z dniem [...]. W uzasadnieniu organ wskazał, że strona osiągnęła wiek emerytalny. W takim przypadku zgodnie z przepisami ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy następuje utrata statusu osoby bezrobotnej.
Od tej decyzji A.W. złożył odwołanie wnosząc o jej uchylenie i umożliwienie mu dalszej pracy celem nabycia uprawnień do emerytury z ZUS, których obecnie nie posiada z uwagi na niewystarczający staż pracy.
W rozpoznaniu tego odwołania Wojewoda [...] wydał "decyzję" Nr [...] z dnia [...]. W "decyzji" wskazał na podstawę prawną swoich działań oraz zamieścił uzasadnienie. "Decyzja" ta nie zawiera jednak rozstrzygnięcia.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skarżący A.W. domagał się uchylenia obu zapadłych w sprawie rozstrzygnięć, przyznania mu statusu bezrobotnego i minimalnego zasiłku pieniężnego. W uzasadnieniu opisał swoją bardzo trudną sytuację materialną.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie i podtrzymał argumentację zawartą w uzasadnieniu swojej "decyzji".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Na wstępie godzi się podnieść, że po myśli art. 3 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej P.p.s.a., sądy administracyjne w zakresie swojej właściwości sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, stosując środki określone w ustawie. Zgodnie natomiast z treścią art. 134 §1 przywołanej ustawy, sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związanym zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Z brzmienia art. 145 § 1 P.p.s.a. wynika, że w przypadku, gdy sąd stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy lub naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, czy inne naruszenie przepisów postępowania, jeśli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, wówczas - w zależności od rodzaju naruszenia - uchyla decyzję lub postanowienie w całości lub w części, albo stwierdza ich nieważność bądź niezgodność z prawem. Zaskarżona decyzja lub postanowienie mogą zatem ulec uchyleniu wówczas, gdy organom administracji publicznej można postawić zarzut naruszenia prawa, czy to materialnego, czy to procesowego, jeżeli miało ono, bądź mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
W tym kontekście uznano, że skarga zasługuje na uwzględnienie.
Stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej jest jednym z trybów nadzwyczajnych wzruszenia decyzji ostatecznej. Ochrona takich decyzji została wyrażona zasadą ogólną trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych - art. 16 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.