Wywłaszczenie na żądanie właściciela pozostałej części nieruchomości /art. 50 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 22 poz. 99/ nie podlega niektórym rygorom przewidzianym w tej ustawie; w szczególności część ta może być zbędna wnioskodawcy wywłaszczenia na cele określone w art. 50 ust. 1 tej ustawy oraz nie musi być objęta decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji, o której mowa w art. 54 ust. 2 pkt 1 ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Zbigniewa S., Marii W., Wiesławy K. i Wandy K. na decyzję Głównego Geodety Wojewódzkiego w P.T. z dnia 24 czerwca 1988 r. w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości za odszkodowaniem i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w P.T., a także zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Głównego Geodety Wojewódzkiego w P.T. po dwa tysiące złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz każdego ze skarżących.
Decyzją z dnia 24 marca 1988 r. o wywłaszczeniu nieruchomości i odszkodowaniu, wydaną przez Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w P.T., orzeczono o wywłaszczeniu części nieruchomości o powierzchni 0,1564 ha z ogólnego obszaru 0,2746 ha, położonej w P.T. przy ul. Sz. nr 58, należącej do nie ustalonych spadkobierców Bronisławy i Stanisława małżonków Sz., za odszkodowaniem pieniężnym w łącznej wysokości 763.147 zł.
Decyzja ta została utrzymana w mocy przez Głównego Geodetę Wojewódzkiego w P.T. orzeczeniem z dnia 24 czerwca 1988 r. nr G.VI.8221/61/88. Z uzasadnienia tego rozstrzygnięcia wynika, że wywłaszczenie nastąpiło na potrzeby realizowanego osiedla mieszkaniowego, objętego ustaleniami decyzji zatwierdzającej plan realizacyjny z dnia 1 grudnia 1982 r. Organ odwoławczy stwierdził, że organ I instancji był zainteresowany kupnem całej nieruchomości, lecz ze względu na jej nie uregulowany stan prawny - mimo zgodnego stanowiska domniemanych spadkobierców jej właścicieli - umowa kupna-sprzedaży całego gruntu nie mogła być zawarta. Odszkodowanie za wywłaszczony grunt ustalono zgodnie z art. 59 i art. 62 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/, z uwzględnieniem zasad wynikających z uchwały nr VIII/49/85 Wojewódzkiej Rady Narodowej w P.T. z dnia 30 września 1985 r. w sprawie ustalenia zasad odszkodowania za wywłaszczone na rzecz Państwa grunty, położone na terenach miast i gmin województwa p. Zdaniem organu odwoławczego, tak ustalone odszkodowanie odpowiada wartości gruntu w obrocie wolnorynkowym, zgodnie bowiem z ustaleniami Państwowego Biura Notarialnego i Urzędu Skarbowego w P.T. cena gruntów tej samej kategorii co wywłaszczony wynosi w obrocie wolnorynkowym od 18 do 360 zł za 1 m2. Cena ustalona w postępowaniu wywłaszczeniowym wynosi 346 zł za 1 m2, a zatem jest to cena godziwa. Zdaniem organu odwoławczego, żądanie zgłoszone w toku postępowania objęcia wywłaszczeniem całej nieruchomości nie może być uwzględnione. Poza wywłaszczeniem bowiem pozostaje grunt o powierzchni 0,1182 ha, zabudowany domem mieszkalnym, który może być w dalszym ciągu wykorzystywany na cele dotychczasowe. Ponadto wywłaszczenie tej części gruntu byłoby przedwczesne, gdyż leży on wprawdzie na terenach przewidzianych w przyszłości pod wysokie budownictwo mieszkaniowe, lecz zadanie to nie jest jeszcze skonkretyzowane.
Na powyższą decyzję ostateczną skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnieśli: Zbigniew Sz., Paweł Sz., Maria W., Wiesława K., Wanda K. i H. B. K., to jest domniemani spadkobiercy właścicieli nieruchomości. Podnieśli oni następujące zarzuty:
1/ wywłaszczeniem powinna być objęta cała nieruchomość, gdyż pozostała poza wywłaszczeniem jej część traci na wartości. Żądanie uzasadnia ponadto fakt, przyznany przez organy orzekające, że pozostała przy właścicielach część nieruchomości w perspektywie przewidziana jest pod budowę osiedla mieszkaniowego;
2/ organy orzekające o wywłaszczeniu powinny były określić domniemanym spadkobiercom właścicieli nieruchomości realny termin do przeprowadzenia postępowania spadkowego, uwzględniający fakt, że jedna ze spadkobierczyń zamieszkuje za granicą;