Skarga Tadeusza i Janiny małżonków K. na decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w B., a także
Tezy

1. Wysokość odszkodowania pieniężnego za wywłaszczoną nieruchomość /art. 59 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm./ powinna mieścić się w ramach rzeczywistej szkody.

2. Określenie rzeczywistej szkody i adekwatnego do niej odszkodowania powinno wynikać z ustalenia, za jaką cenę - w dniu ustalenia odszkodowania - mogłaby zostać nabyta wywłaszczona nieruchomość w obrocie cywilnoprawnym, nie związanym z celem dokonanego wywłaszczenia.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Tadeusza i Janiny małżonków K. na decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku z dnia 15 czerwca 1988 r. w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w B., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku kwotę złotych dwa tysiące tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżących.

Inne orzeczenia o symbolu:
618 Wywłaszczanie i zwrot nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Wywłaszczanie nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/2

Kierownik Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w B. decyzją z dnia 13 maja 1988 r. orzekł o wywłaszczeniu na rzecz Państwa nieruchomości o powierzchni 640 m2, położonej w B. i stanowiącej własność Janiny i Tadeusza małżonków K., za odszkodowanie za grunt w wysokości 328.180 zł.

Dyrektor Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku decyzją nr G.VIII.8221w/43/88 z dnia 15 czerwca 1988 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji, zakwestionowaną w odwołaniu Janiny i Tadeusza małżonków K. w części dotyczącej wysokości odszkodowania za grunt. W uzasadnieniu swej decyzji stwierdził, że wysokość odszkodowania została ustalona zgodnie z zasadami zawartymi w uchwale nr XXIII/59/87 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 24 listopada 1987 r. /Dz.Urz. Woj. Białostockiego nr 15 poz. 172/ oraz stosownie do kształtujących się cen w obrocie, ustalonych według aktów notarialnych kupna - sprzedaży gruntów nie uzbrojonych na tamtejszym terenie, które to ceny wynoszą przeciętnie 538 zł za 1 m2.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na tę decyzję Janina i Tadeusz małżonkowie K. wnosili o jej uchylenie, jak również o uchylenie decyzji organu I instancji w części ustalającej wysokość odszkodowania za grunt. Zarzucili, że powołane w decyzji organu I instancji akty notarialne nie mogły być decydujące dla oszacowania ich nieruchomości, wykazane bowiem w tych aktach ceny są symboliczne w stosunku do rzeczywistej wartości gruntów na tamtejszym terenie, która jest co najmniej o 100 procent wyższa. Inwestor uzyskał od niektórych właścicieli nieruchomości takie ceny tylko dlatego, że dotyczyło to ludzi starszych, niedołężnych i nie uprawiających już gruntów, którym w związku z tym zależało na szybkim wykupie i otrzymaniu jakiegokolwiek odszkodowania. Organy wywłaszczeniowe natomiast nie uwzględniły cen wykazanych w aktach notarialnych dotyczących kupna - sprzedaży nieruchomości między osobami fizycznymi, które to ceny mimo formalnego obniżenia z przyczyn podatkowych znacznie przewyższają ceny płacone przez inwestora.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm./ odszkodowanie za grunty pod zabudowę i grunty nie zabudowane ustala się według zasad określonych dla poszczególnych miejscowości przez radę narodową stopnia wojewódzkiego, przy czym według ust. 4 tego artykułu odszkodowanie powinno uwzględniać aktualnie kształtujące się ceny w obrocie gruntami. Z przepisów art. 59 ust. 2 i 3 cytowanej ustawy zatem wynika, że wojewódzka rada narodowa, podejmując uchwałę o ustaleniu zasad odszkodowania, musi uwzględniać zasady ustawowe odrębnie dla gruntów rolnych lub leśnych i odrębnie dla innych gruntów. Z uregulowań tych wynika ponadto, że wojewódzka rada narodowa ustala jedynie zasady, według których określa się odszkodowanie zróżnicowane dla gruntów rolnych i leśnych oraz innych gruntów. Dopiero po takim rozróżnieniu zasad odszkodowania organy administracji państwowej muszą je stosować, uwzględniając charakter gruntu. Zgodnie natomiast z art. 59 ust. 4 powołanej ustawy odszkodowanie powinno ponadto uwzględniać aktualnie kształtujące się ceny w obrocie gruntami. Taki pogląd znajduje potwierdzenie między innymi w orzecznictwie Sądu Najwyższego /por. wyrok z dnia 12 kwietnia 1988 r. III ARN 5/88 i wyrok z dnia 7 lipca 1988 r. III ARN 26/88/.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
618 Wywłaszczanie i zwrot nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Wywłaszczanie nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)