Skarga Kazimierza R., Konrada S. i Jana K. na decyzję Ministra Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej w przedmiocie stwierdzenia nieważności pozwolenia na budowę budynku gospodarczego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Głównego Architekta Wojewódzkiego w S., a także
Tezy

Osoby, których dotyczy art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 39 poz. 229 ze zm./, mają przymiot strony w postępowaniu o zatwierdzenie planu realizacyjnego danego obiektu budowlanego i o wydanie pozwolenia na jego budowę. Do osób tych należą przede wszystkim właściciele nieruchomości sąsiadujących bezpośrednio z działką, na której ma być wzniesiony projektowany obiekt budowlany.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Kazimierza R., Konrada S. i Jana K. na decyzję Ministra Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej z dnia 20 marca 1987 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności pozwolenia na budowę budynku gospodarczego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Głównego Architekta Wojewódzkiego w S., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej solidarnie na rzecz skarżących kwotę złotych dwa tysiące tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/2

Minister Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej decyzją z dnia 20 marca 1987 nr NBO. 053-K.-59/87 utrzymał w mocy - zaskarżoną odwołaniem przez Jana K., Konrada S. i Kazimierza R. - decyzję Głównego Architekta Wojewódzkiego w S. z dnia 20 grudnia 1986 nr UAN.III-2/8381/42/86, stwierdzającą na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa nieważność decyzji Naczelnika Miasta i Gminy M. z dnia 16 sierpnia 1986 nr BUN/8381/141/86 o pozwoleniu na budowę budynku gospodarczego na działce położonej w M. przy ul. nr 3. W uzasadnieniu decyzji Ministra podano, że decyzja organu stopnia podstawowego z dnia 16 sierpnia 1986 r., zatwierdzająca plan realizacyjny oraz udzielająca pozwolenia na budowę budynku gospodarczego, została wydana z naruszeniem art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 129 ze zm./, albowiem właściciele sąsiednich nieruchomości nie byli powiadomieni o wszczęciu postępowania w tej sprawie. Ponadto plan realizacyjny zatwierdzony tą decyzją nie spełnia warunków określonych w par. 47 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego /Dz.U. nr 8 poz. 48 ze zm./, gdyż z opisu technicznego wynika, iż projektowany budynek przylega do innego budynku gospodarczego, podczas gdy na planie brak obrysu tego budynku, plan ten nie określa przy tym odległości między budynkiem projektowanym a budynkiem mieszkalnym sąsiadów i inwestora oraz nie zawiera oznaczenia wjazdu na działkę i dojazdu do projektowanego budynku.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na powyższą decyzję Kazimierz R., Konrad S. i Jan K. zarzucili, że mylnie przyjęto za podstawę stwierdzenia nieważności pozwolenia na budowę naruszenie art. 54 ust. 2 prawa budowlanego, gdyż żaden z interesów właścicieli sąsiednich nieruchomości, wyszczególnionych w art. 5 ust. 1 pkt 6 i ust. 2 prawa budowlanego, nie został naruszony i bezpodstawnie przyjęto, iż plan realizacyjny nie spełnia warunków określonych w par. 47 ust. 2 wyżej wskazanego rozporządzenia. Z opisu technicznego wcale nie wynika i nie ma nawet takiej wzmianki, aby projektowany budynek przylegać miał do innego budynku. Plan ten zawiera podstawowe wymiary, a gdyby zabrakło pewnych danych, to należało zażądać ich uzupełnienia zamiast unieważnienia decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Z uzasadnień zaskarżonej decyzji i utrzymanej przez nią w mocy decyzji organu stopnia wojewódzkiego wynika, że podstawową przyczyną stwierdzenia nieważności pozwolenia na budowę z powodu rażącego naruszenia prawa /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/ było niewykonanie obowiązku - wynikającego z art. 54 ust. 2 prawa budowlanego - zapewnienia właścicielom nieruchomości sąsiadujących bezpośrednio z działką skarżących możliwości zgłoszenia uwag i zastrzeżeń w sprawie zatwierdzenia planu realizacyjnego i wydania pozwolenia na budowę. Jednakże okoliczność, że strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu, nie stanowi podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji wydanej w tym postępowaniu, gdyż według art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa okoliczność ta należy do przyczyn wznowienia postępowania, w myśl zaś art. 147 i 148 Kpa wznowienie postępowania z tej przyczyny może nastąpić tylko na żądanie strony, zgłoszone w terminie jednego miesiąca do dnia, w którym strona dowiedziała się o decyzji.

Strona 1/2