Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433 ze zm./ Wojskowa Agencja Mieszkaniowa obejmując we władanie wojskowego osiedla mieszkaniowego wstępuje w prawa i obowiązki z nim związane w stosunku do Skarbu Państwa oraz osób trzecich.
Jest to przepis o charakterze generalnym, który umożliwia także określenie strony postępowania administracyjnego /art. 28 Kpa/.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Terenowy w B. na decyzję Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 22 stycznia 1998 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji wymierzającej opłatę za wprowadzenie do powietrza substancji zanieczyszczających - oddala skargę.
Decyzją z dnia 16 czerwca 1997 r. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa orzekając z urzędu i powołując jako podstawę prawną art. 156 par. 1 pkt 4 oraz art. 157 par. 1 i 2 Kpa, stwierdził nieważność decyzji Wojewody P. z dnia 5 kwietnia 1996 r. wymierzającej Jednostce Wojskowej JW 2452 /Osiedle Mieszkaniowe "G."/ opłatę za wprowadzenie do powietrza substancji zanieczyszczających w II połowie 1995 r.
Organ nadzoru, powołując się na art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433 ze zm./ uznał, że z chwilą objęcia we władanie przedmiotowego osiedla przez Wojskową Agencję Mieszkaniową /tj. z dniem 1 kwietnia 1996 r./, przejęła ona też prawa i obowiązki związane z przejętym mieniem Wobec tego zakwestionowana decyzja Wojewody P. skierowana została do podmiotu nie będącego już stroną w sprawie.
We wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy Wojskowa Agencja Mieszkaniowa Oddział Terenowy w B. podnosiła możliwość odpowiadania przez nią jedynie za skutki zdarzeń powstałych po dniu 1 kwietnia 1996 r.
Decyzją z dnia 22 stycznia 1998 r. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa utrzymał w mocy opisane na wstępie rozstrzygnięcie, powtarzając zaprezentowaną już argumentację.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Wojskowa w Agencja Mieszkaniowa Oddział Terenowy w B. podnosiła sprzeczność stanowiska Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z par. 18 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 kwietnia 1996 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej Wojskowej Agencji Mieszkaniowej /Dz.U. nr 50 poz. 215/.
W odpowiedzi na skargę strona przeciwna, poza przytoczeniem dotychczas podawanych motywów, podważała cel składania skargi na decyzję organu nadzoru w sytuacji braku kwestionowania w postępowaniu odwoławczym nowej decyzji Wojewody P. wydanej w postępowaniu zwykłym /z dnia 27 czerwca 1997 r./, obciążającej przedmiotowymi opłatami Wojskową, Agencję Mieszkaniową w B.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Przede wszystkim podkreślić należy, iż kwestionowane decyzje Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa zapadły, jak wynika wyraźnie z ich treści, w postępowaniu nadzorczym /o stwierdzenie nieważności decyzji/. Stanowi ono samodzielne postępowanie administracyjne, którego istotą jest jedynie stwierdzenie czy dana decyzja została dotknięta wadami kwalifikowanymi wymienionymi w art. 156 par. 1 Kpa /por. wyrok NSA z dnia 22 maja 1987 r. IV 1062/86 - ONSA 1987 nr 1 poz. 35/. Jest to więc postępowanie odrębne w stosunku do postępowania prowadzonego w trybie zwykłym. Błędem jest zatem utożsamianie roli organu nadzoru z zadaniami organu odwoławczego. Kognicja Sądu w niniejszej sprawie nie obejmowała kontroli postępowania zwykłego.
W ocenie Sądu Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa orzekając z urzędu jako organ nadzoru prawidłowo dopatrzył się w decyzji Wojewody P. z dnia 5 kwietnia 1996 r. wady kwalifikowanej, określonej w art. 156 par. 1 pkt 4 Kpa a polegającej na skierowaniu wymienionego rozstrzygnięcia do osoby nie będącej stroną w sprawie.