Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, jako nadzwyczajny tryb weryfikacji decyzji administracyjnej, wyprzedza postępowanie o wznowienie postępowania. Następstwem pozytywnego zakończenia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji byłaby bowiem bezprzedmiotowość prowadzenia postępowania o wznowienie postępowania. Z tej przyczyny organ, do którego skierowano wniosek o wznowienie postępowania, winien powstrzymać się z podjęciem czynności do czasu załatwienia sprawy w postępowaniu nadzorczym /o stwierdzenie nieważności/.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Katarzyny L. na bezczynność Wojewody M. - oddala skargę.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 grudnia 2001 r. Katarzyna L. określając siebie jako "współwłaścicielkę" firmy "K.-P." w R. zarzuciła Wojewodzie M. bezczynność polegającą na braku rozpoznania jej wniosku o wznowienie postępowania /z dnia 21 sierpnia 2001 r./ w sprawie zakończonej decyzją Wojewody M. z dnia 14 sierpnia 2001 r. zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej R. Wytwórni Telefonów S.A. w R. pozwolenia na zmianę elewacji i docieplenie budynków przy ulicy W. 13/21 w R.
Do skargi dołączone zostały:
- wniosek skarżącej z dnia 21 sierpnia 2001 r.
- decyzja Wojewody M. z dnia 14 sierpnia 2001 r.
- zażalenie skarżącej na bezczynność Wojewody M. skierowane do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Odpowiadając na skargę Wojewoda M. poinformował, że wniosek skarżącej dotyczył wznowienia postępowania i stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 14 sierpnia 2001 r., a akta sprawy przekazane zostały Głównemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego przy piśmie przewodnim z dnia 24 października 2001 r. Skarżącej udzielono zaś wyjaśnień pismem z dnia 24 października 2001 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest niezasadna i jako taka podlega oddaleniu.
Przede wszystkim należy podnieść, iż podstawowym warunkiem /zasługującego na uwzględnienie/ oczekiwania podjęcia przez organy administracji publicznej aktu lub czynności w ramach jego właściwości, jest jednoznaczne określenie żądania.
W niniejszej sprawie skarżąca zarzuciła Wojewodzie M. bezczynność w rozpoznaniu jej wniosku z dnia 21 sierpnia 2001 r. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją tego organu z dnia 14 sierpnia 2001 r.
Tymczasem z treści powołanego wyżej i załączonego do akt wniosku wynikało, że skarżąca zażądała wznowienia postępowania zakończonego stwierdzeniem nieważności decyzji z dnia 14 sierpnia 2001 r.
Ani z dokumentów załączonych przez skarżącą, ani z dostarczonych przez organ nie wynika, aby w czasie składania wniosku z dnia 21 sierpnia 2001 r. wydana została decyzja nadzorcza odnosząca się do decyzji z dnia 14 sierpnia 2001 r. Stąd trudno było oczekiwać czynności co do wznowienia postępowania w tym zakresie i zarzucać bezczynność w rozpoznaniu tak sformułowanego żądania.
Już z podanego względu wniesiona skarga zasługiwała na oddalenie.
Co prawda brak jednoznaczności wniosku skarżącej, spowodował jego odczytanie przez organ jako dotyczącego "wznowienia postępowania i stwierdzenia nieważności" decyzji z dnia 14 sierpnia 2001 r., ale akta sprawy zostały przekazane już przy piśmie przewodnim z dnia 25 września 2001 r. Głównemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego "celem stwierdzenia nieważności" decyzji z dnia 14 sierpnia 2001 r.
Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności jako nadzwyczajny tryb weryfikacji decyzji administracyjnej, wyprzedza prowadzenie postępowania o wznowienie postępowania. Następstwem pozytywnego zakończenia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji byłaby bowiem bezprzedmiotowość prowadzenia postępowania o wznowienie postępowania.
Z tej przyczyny organ, do którego skierowano wniosek o wznowienie postępowania, winien powstrzymać się z podjęciem czynności do czasu załatwienia sprawy w postępowaniu nadzorczym /o stwierdzenie nieważności/.
Podkreślić też należy, iż w sprawie stwierdzenia nieważności właściwy jest organ wyższego stopnia /art. 157 par. 1 Kpa/, tzn. w konkretnym przypadku Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego.
Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji z mocy art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.