Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bożena. Walentynowicz (spr.), Sędziowie NSA Andrzej Gliniecki, WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak, Protokolant Anna Kuklińska, po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2004 r. na rozprawia sprawy ze skargi K. i M. D. oraz K. C. na postanowienie Ministra Kultury z dnia [...] września 2002 r. nr [...] w przedmiocie uzgodnienia inwentaryzacji powykonawczej robót budowlanych I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim postanowienie [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] kwietnia 2002 r. II. zasądza od Ministra Kultury na rzecz skarżących małż. D. i K.C. kwotę po 10 zł (dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.
Minister Kultury postanowieniem z dnia [...] września 2002 r. znak [...], po rozpatrzeniu zażalenia M. D. i K. C. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] kwietnia 2002 r., dotyczące robót budowlanych na obiekcie przy ul. [...] w B., na podstawie art. 7a, 8 ust. 1 pkt 1 i art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. "O ochronie dóbr kultury", utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
W uzasadnieniu podniesiono, że [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków zaopiniował pozytywnie projekt budowlany obejmujący roboty do wykonania przy budynku w związku z rozbudową jego, położonym przy ul. [...] w B. Dotyczą one uporządkowania terenu tj. drogi dojazdowej, chodnika, zieleni, wykonania blacharki i obróbek blacharskich od strony sąsiada (opierzenia ogniomuru, komina i rynny), przemurowania i wyprowadzenia komina sąsiada do wysokości komina inwestora, ułożenia dachówek na dachu sąsiada oraz inwentaryzacji obejmującej modernizację i rozbudowę budynku mieszkalnego w B. przy ul. [...].
Organ ten podniósł, że:
- Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego prowadzi postępowanie na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego. Zgodnie z art. 39 ust. 2 Prawa budowlanego - niezbędna była opinia Konserwatora Zabytków, ponieważ budynek przy ul. [...] znajduje się w strefie [...] Ochrony Konserwatorskiej wyznaczonej w planie miejscowym zagospodarowania przestrzennego Miasta [...] z dnia [...] maja 1994 r. Strefa [...] obejmuje układ przestrzenny i obiekty o walorach kulturowych.
Układ przestrzenny to trójwymiarowy zespół różnych elementów jak: sieć, placów, dróg i zabudowa (gabaryty, linia zabudowy, elewacje).
Działalność konserwatorska wina zmierzać do ochrony historycznego układu przestrzennego. Działania polegające na remoncie, przebudowie, nadbudowie oraz zmianie historycznie ukształtowanych wnętrz urbanistycznych muszą być konsultowane i uzgodnione z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków.
Roboty planowane na obiekcie przy ul. [...] nie naruszają żadnych ustaleń dla strefy [...], Ochrony Konserwatorskiej zawartej w planie zagospodarowania przestrzennego miasta [...], nie zmienią tego układu w zakresie rozplanowania przestrzennego, skali i bryły zabudowy. Rozbudowa budynku dotyczyła jego części od ogrodu a nie od ulicy [...]. Rozbudowa nie narusza bryły, formy i podziałów elewacji budynku. Pozwalało to na pozytywne zaopiniowanie inwestycji przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
W skardze na powyższe postanowienie złożonej do Sadu przez K. C. oraz K. i M. D., skarżący podnieśli, że inwestorka M.J. nie ma pozwolenia na nadbudowę budynku zajmowanego oraz że w związku z robotami na tym budynku rozebrano część dachu na budynku skarżących. Organ nadzoru budowlanego usiłuje zalegalizować nadbudowę wykonaną samowolnie - a postanowienie Konserwatora Zabytków jest w tym pomocne. Postanowienie to dopuszcza wykonywanie robót na budynku skarżących wbrew ich woli. Naruszając własność skarżących - pozwala na podwyższenie komina, do którego skarżący nie będą mieli dostępu - postanowienie więc narusza przepisy art. 5 Prawa budowlanego gwarantujące ochronę interesów osób trzecich - a także przepisy ustawy o ochronie obiektów znajdujących się pod nadzorem konserwatorskim.