Skarga Zakładów Przetwórstwa Spożywczego w G. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w przedmiocie ustalenia kosztów ponoszonych w związku z prowadzeniem kontroli przestrzegania wymagań ochrony środowiska i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w R., a także
Tezy

Decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej za naruszenie wymagań ochrony środowiska, polegające na wprowadzeniu ścieków do wód lub do ziemi bez pozwolenia wodnoprawnego, lub za naruszenie innych wymagań ochrony środowiska /art. 110 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/ powinna poprzedzać wydanie decyzji o obciążeniu jednostki organizacyjnej lub osoby fizycznej kosztami, o których mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska /Dz.U. nr 77 poz. 335/. Decyzja w przedmiocie kosztów może być ewentualnie wydana łącznie z decyzją, której przedmiotem jest wymierzenie kary pieniężnej za naruszenie wymagań ochrony środowiska.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Zakładów Przetwórstwa Spożywczego w G. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 4 listopada 1993 r. w przedmiocie ustalenia kosztów ponoszonych w związku z prowadzeniem kontroli przestrzegania wymagań ochrony środowiska i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w R., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Głównego Inspektora Ochrony Środowiska na rzecz skarżących Zakładów sto złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/4

Zakłady Przetwórstwa Spożywczego w G. wniosły do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 4 listopada 1993 r. (...), poprzedzoną decyzją Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w R. z dnia 15 czerwca 1993 r. (...).

Decyzja organu I instancji została wydana na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska /Dz.U. nr 77 poz. 335/ i na zasadach przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 24 listopada 1992 r. w sprawie warunków i sposobu ustalania kosztów ponoszonych w związku z prowadzeniem kontroli przestrzegania wymagań ochrony środowiska /Dz.U. nr 95 poz. 471/. Decyzją tą został ustalony dla Zakładów Przetwórstwa Spożywczego i Zakładu Produkcji Kleju w G. koszt w wysokości 21 903 000 zł, poniesiony przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w R. w związku z kontrolą przestrzegania wymagań ochrony środowiska przeprowadzoną w dniach 26 marca i 1 maja 1993 r. W uzasadnieniu decyzji podano, że w dniach 26 marca i 1 maja 1993 r. zostały przeprowadzone kontrole interwencyjne w Zakładach Przetwórstwa Spożywczego i Zakładzie Produkcji Kleju w G. W dniu 26 marca 1993 r. dokonano poboru prób ścieków oczyszczonych ze studzienki rozdzielczej ścieków z bezpiecznikiem i ze stawu G. II, a w dniu 1 maja 1993 r. - ścieków (...) ze studzienki rozdzielczej. Analizy fizykochemiczne ścieków wykazały przekroczenie ładunków zanieczyszczeń w ściekach odprowadzanych do wód powierzchniowych, co stanowi naruszenie wymagań ochrony środowiska. W decyzji zawarte jest wyjaśnienie, iż "kwestia ustalenia kar będących konsekwencją powyższych przekroczeń i objęta jest odrębnym postępowaniem" (...), i szczegółowe rozliczenie kosztów wykonanych prac.

Odwołanie od tej decyzji wniosły Zakłady Przetwórstwa Spożywczego w G., podając, że na podstawie otrzymanych wyników badań prób ścieków oczyszczonych, pobranych podczas kontroli, nie można stwierdzić naruszenia wymagań ochrony środowiska. Strona odwołująca się nie otrzymała przy tym decyzji stwierdzającej naruszenie wymagań ochrony środowiska. Strona ubiega się zresztą o pozwolenie na odprowadzanie w okresie jednego roku oczyszczonych ścieków o zwiększonym stężeniu związków azotu. Ponadto pismem z dnia 17 maja 1993 r. zakwestionowała wyniki analiz prób ścieków oczyszczonych, pobranych w nocy z 30 kwietnia na 1 maja 1993 r. ze studzienki rozdzielczej ścieków z bezpiecznikiem, z powodu dużych rozbieżności w wynikach między laboratorium Inspekcji w R. a laboratorium zakładowym.

Główny Inspektor Ochrony Środowiska decyzją z dnia 3 listopada 1993 r., na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa oraz art. 18 ust. 1 i 2 ustawy o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska, a także par. 1 i 2 ust. 2, par. 3 i 4 rozporządzenia w sprawie warunków i sposobu ustalania kosztów ponoszonych w związku z prowadzeniem kontroli przestrzegania wymagań ochrony środowiska, uchylił zaskarżoną decyzję w całości i ustalił wysokość kosztów pobierania próbek oraz wykonywania pomiarów i analiz, na podstawie których stwierdzono naruszenie wymagań ochrony środowiska w trakcie kontroli przeprowadzonych w dniach 26 marca 1993 r. i 1 maja 1993 r., na 10 620 000 złotych. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podkreślił, iż podczas kontroli stwierdzono, że z Zakładów są odprowadzane ścieki do wód powierzchniowych bez wymaganego prawem pozwolenia wodnoprawnego. Okoliczność, że strona wystąpiła z wnioskiem o udzielenie pozwolenia wodnoprawnego, a także zakwestionowała otrzymane wyniki analiz, nie ma w sprawie znaczenia, albowiem "nie ma to wpływu na stwierdzony fakt odprowadzania ścieków bez pozwolenia wodnoprawnego, które stanowi naruszenie wymagań ochrony środowiska". W sprawie jednak stwierdzono, że Zakłady zostały obciążone kosztami nie tylko tych poborów próbek oraz pomiarów i analiz, które były podstawą stwierdzenia naruszenia wymagań ochrony środowiska, co jest sprzeczne z art. 18 ust. 1 cytowanej ustawy; ponadto niektóre oznaczenia, nie wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 5 listopada 1991 r. w sprawie klasyfikacji wód oraz warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki wprowadzane do wód lub do ziemi /Dz.U. nr 116 poz. 503/, nie mogą być podstawą stwierdzenia naruszenia wymagań ochrony środowiska w przypadku odprowadzania ścieków bez pozwolenia wodnoprawnego.

Strona 1/4
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)