Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Kultury w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska (spr.) Sędzia NSA Barbara Gorczycka-Muszyńska Asesor WSA Jakub Linkowski Protokolant Piotr Bednarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2004r. sprawy ze skargi Polskiej [...] spółki z o.o. w W. na postanowienie Ministra Kultury z dnia [...] grudnia 2002r.. Nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu I. uchyla zaskarżone postanowienie i utrzymane nim w mocy postanowienie organu I instancji; II. zasądza od Ministra Kultury na rzecz Polskiej [...] spółki z o.o. w W. kwotę 250 zł. (dwieście pięćdziesiąt), tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury
Uzasadnienie strona 1/2

Minister Kultury postanowieniem z dnia [...] grudnia 2002 r. utrzymał w mocy postanowienie [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w S. z dnia [...] lutego 2002 r., uzgadniające projekt decyzji odmawiającej ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie stacji bazowej [...] przy ul. [...] w S. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ drugiej instancji podniósł, że działka na której miałaby być realizowana przedmiotowa inwestycja położona jest w strefie K ochrony konserwatorskiej miasta S., wyznaczonej w miejscowym planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego miasta S., zatwierdzonym uchwałą nr [...] Rady Miejskiej S. z dnia [...] maja 1994 r. (Dz. Urz. Woj. [...]. Nr [...], poz. [...]). Z ustaleń planu wynika, że strefa K to obszar obejmujący historycznie ukształtowane formy pokrycia terenu, w szczególności zieleń i obiekty budowlane. Celami ochrony przyjętymi w planie jest między innymi "zachowanie osi kompozycyjnych i powiązań widokowych, utrzymanie istniejącej zabudowy o wartości historycznej lub lokalnej - kulturowej, zachowanych elementów zagospodarowania terenu we właściwym stanie technicznym i funkcjonalnym oraz nawiązanie w nowych elementach kształtujących przestrzenie publiczne i uzupełniających zachowany układ przestrzenny do zasad historycznej kompozycji zespołu". Historyczna kompozycja zespołu obejmuje między innymi wysokość zabudowy. Ochrona tego obszaru ma polegać na utrzymaniu właściwych relacji przestrzennych między zabudową historyczną, jej skalą, osiami widokowymi a zabudową nowo wznoszoną. Oznacza to, że nowe inwestycje nie mogą wiązać się z wprowadzeniem obcych historycznemu środowisku kulturowemu dominant. Przedmiotowa inwestycja miałaby polegać na budowie stacji bazowej [...], składającej się z wieży o wysokości 30 m, na której miały być umieszczone anteny nadawczo - odbiorcze oraz anteny radioliniowe wraz z kontenerem technicznym. Wieża o wysokości 30 m niewątpliwie będzie stanowiłaby nową dominantę na tym obszarze. Zamierzenie to, zdaniem Ministra Kultury jest sprzeczne z celami ochrony strefy K ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Skargę na powyższą decyzję wniosła Polska [...] spółka z o.o. z siedzibą w W. Skarżąca zarzuciła naruszenie prawa materialnego - art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm.) oraz miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego Miasta S. zatwierdzonego Uchwałą Nr [...] Rady Miejskiej S. z dnia [...] maja 1994 r. poprzez przyjęcie, że projektowana inwestycja jest sprzeczna z ustaleniami planu ze względu na ustalenia dotyczące ochrony dóbr kultury oraz art. 5 pkt 12 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury poprzez pominięcie, że o zakresie ochrony krajobrazu kulturowego każdorazowo decydują ustalenia dla danej strefy konserwatorskiej. Ponadto skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów postępowania - art. 6 w związku z art. 2 i art. 32 Konstytucji RP, art. 7, art. 77§1, art. 138 i art. 144 k.p.a. - poprzez zaniechanie ponownego merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy, nie wyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy i naruszenie zasady równości wobec prawa. Wskazując na powyższe skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i utrzymanego nim w mocy postanowienia organu pierwszej instancji.

Strona 1/2
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury