Skarga Anny S. na decyzję Wojewody W-kiego w przedmiocie nakazu usunięcia drzewa i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Architekta Dzielnicowego, a także
Tezy

1. Wyposażenie organów administracji państwowej w prawo wydawania decyzji nakładających na właścicieli, zarządców i użytkowników nieruchomości obowiązek wycięcia drzew stanowiących zagrożenie dla ludzi lub mienia na nieruchomościach innych osób, jakie zostało przewidziane w par. 38 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego /Dz.U. nr 8,. poz. 48 ze zm./, wykracza poza ramy upoważnienia zawartego w art. 57 ust. 3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./.

2. Spór dotyczący usunięcia drzew zagrażających obiektom budowlanym może być rozstrzygnięty przez sąd powszechny na podstawie przepisów kodeksu cywilnego /art. 144 Kc/.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Anny S. na decyzję Wojewody W-kiego z dnia 29 listopada 1990 r. w przedmiocie nakazu usunięcia drzewa i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Architekta Dzielnicowego, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody W-kiego kwotę dwadzieścia tysięcy złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia 7 lipca 1987 r., wydaną przez Kierownika Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Dzielnicowego w W. na podstawie par. 38 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego /Dz.U. nr 8 poz. 48/, wezwano Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej do skrócenia o 1 m boksu garażowego nr 2 przy ul. T. nr 4 w W., zajmowanego przez Kazimierza L., a usytuowanego w zespole garażowym. W uzasadnieniu decyzji podano, że o garaż opiera się drzewo - kasztanowiec, rosnące bezpośrednio przy ścianie garażu, które pochyla się w stronę garażu i trze pniem o gzyms, co powoduje uszkodzenie drzewa i garażu. W celu zachowania drzewa konieczne jest odsunięcie garażu od pnia drzewa.

Architekt Miasta W., po rozpoznaniu odwołania Kazimierza L., decyzją z dnia 24 listopada 1987 r. uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji W uzasadnieniu swojej decyzji wskazał, że powołany przez organ pierwszej instancji przepis par. 38 cytowanego rozporządzenia dopuszcza pod określonymi w nim warunkami możliwość usunięcia drzewa, które zagraża mieniu, ale nie usunięcia garażu. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy zatem należy, po zasięgnięciu opinii samorządu mieszkańców i właściwej jednostki do spraw zieleni, rozważyć możliwość zabezpieczenia drzewa przez zakotwiczenie, przyporę, prześwietlenie korony czy też w inny sposób, aby nie stwarzało ono zagrożenia dla garaży. Decyzję tę organ odwoławczy doręczył także Annie Sz., zajmującej sąsiedni boks garażowy, oznaczony numerem 3.

Decyzją z dnia 26 listopada 1989 r., wydaną przez Zastępcę Architekta Dzielnicy w W. na podstawie par. 38 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego /Dz.U. nr 8 poz. 48/, wezwano Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej do usunięcia kasztanowca rosnącego przy północnej ścianie garaży na nieruchomości przy ul. T. nr 4 w W. W uzasadnieniu tej decyzji stwierdzono, że rosnący kasztanowiec znajduje się bezpośrednio przy ścianie sześciu garaży, pochylony jest w ich stronę, a wrastające korzenie powodują naruszenie posadowienia budynku, co w rozumieniu art. 43 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229/ stanowi zagrożenie dla otoczenia.

Decyzją z dnia 29 listopada 1990 r. nr 1246/90 Wojewoda W-ki po rozpatrzeniu odwołania Dyrektora Przedsiębiorstwa Gospodarki Mieszkaniowej - uchylił zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji i umorzył postępowanie przed tym organem. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że sprawa kasztanowca została już rozstrzygnięta decyzją ostateczną z dnia 24 listopada 1987 r., wydaną przez Architekta Miasta W. W związku z tą decyzją dokonano odcięcia czterech konarów kasztanowca pochylonych na garaż w celu odciążenia pnia drzewa i przywrócenia mu pionowej pozycji. Dokonano też wycięcia części gzymsu stanowiącego okap dachu garażu, przy styku pnia drzewa z garażem. W czasie wizji lokalnej w dniu 24 października 1990 r., która odbyła się w obecności zainteresowanych, nie stwierdzono, aby usytuowanie kasztanowca zagrażało bezpieczeństwu ludzi i mienia.

Strona 1/3