Zgodnie z art. 68 ust. 5 ustawy z dnia. 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ przedmiotem uzgodnień dokonywanych w trybie określonym w tym przepisie jest projekt budowlany inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi oraz inwestycji, mogących pogorszyć stan środowiska. Tylko więc rozwiązania zawarte w projekcie budowlanym mogą być przedmiotem ocen i uzgodnień, dokonywanych w tym trybie.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Stanisława W. na decyzję Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 2 lutego 1999 r. (...) w przedmiocie uzgodnienia projektu budowlanego w zakresie wymagań ochrony środowiska - skargę oddala.
Wojewoda K. decyzją, z dnia 14 lipca 1997 r. wydaną w powołaniu na przepis art. 68 ust. 5 ustawy z dnia. 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ w sprawie uzgodnienia projektu budowlanego rozbudowy Zakładu Mechanicznego usytuowanego przy ul. G. 1 w K. uzgodnił pozytywnie rozwiązania projektowe wskazanej rozbudowy w zakresie dotyczącym ochrony środowiska. W uzasadnieniu tej decyzji podano, że w przedłożonym projekcie uwzględniono zalecenia dotyczące ochrony środowiska zawarte w ocenie oddziaływania na środowisko modernizowanego zakładu, opracowanej przez biegłego oraz ustalenia, zawarte w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z dnia 12 sierpnia 1996 r., a także uwarunkowania sformułowane w postanowieniu Wojewody K. z dnia 7 sierpnia 1996 r.
Po wznowieniu postępowania w sprawie zakończonej pow. decyzją Wojewoda K. decyzją z dnia 3 września 1998 r. wydaną na podstawie art. 145 par. 1 pkt 4 i 151 par. 2 Kpa stwierdził, że decyzja z dnia 14 lipca 1997 r. Wojewody K. wydana została z naruszeniem prawa procesowego /Stanisław W. i Józef P. bezpośredni sąsiedzi nie uczestniczyli bez własnej winy - w postępowaniu zakończonym tą decyzją/, jednakże odstąpił od uchylenia tej decyzji uznając, że we wznowionym postępowaniu mogłaby zapaść decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej.
Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. po rozpatrzeniu odwołania od tej decyzji wniesionego przez Stanisława W. i Jerzego P. decyzją z dnia 2 lutego 1999 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu tej decyzji odnosząc się do zarzutów odwołania organ odwoławczy wyjaśnił, że: "żądanie strony dotyczące wykonania oceny oddziaływania (...) /projektowanej inwestycji na środowisko/ (...) przez innego biegłego nie jest zasadne. Zgodnie bowiem z art. 78 Kpa żądanie strony dotyczące przeprowadzenia dowodu należy uwzględnić wówczas, gdy przedmiotem dowodu jest okoliczność mająca znaczenie dla sprawy. Tymczasem przedmiotem postępowania są rozwiązania projektowe odlewni żeliwa, w której proces żeliwiakowy prowadzony jest przez 8 godzin 10 razy w miesiącu. Ustalenia takie zawarte są zarówno w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej inwestycji, jak i w projekcie budowlanym, będącym przedmiotem uzgodnienia z wojewodą. Wobec tego zbędne jest sporządzanie dodatkowej oceny oddziaływania dla innych warunków /dwuzmianowej pracy żeliwniaka/, na które inwestor nie ma zgody organów administracji, gdyż nie ma to znaczenia w sprawie".
Skargę na tę decyzję wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego Stanisław W., właściciel Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo-Usługowego "E." w K., który zarzuca, że w projekcie założono, że odlewnia ma pracować 8 godzin przez 10 dni w miesiącu i w opinii dotyczącej oddziaływania na środowisko dokonano oceny wyłącznie w tym zakresie. Skarżący zarzuca, że po wybudowaniu odlewni nie będzie możliwe wyegzekwowanie, aby odlewnia pracowała tylko w tak ograniczonym czasie.