Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Środowiska (...) w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego
Tezy

Gmina może być stroną postępowania administracyjnego ze względu na własny interes prawny nawet wtedy, gdy jej organ, np. wójt, burmistrz, prezydent, brat udział w tym postępowaniu, opiniując /uzgadniając/ sposób rozstrzygnięcia w trybie współdziałania z organem administracji publicznej właściwym do wydania decyzji kończącej postępowanie administracyjne w danej sprawie, przewidzianym w art. 106 Kpa.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy Miasta K. na decyzję Ministra Środowiska (...) w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego - uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie strona 1/4

Wyrok został wydany w sprawie, w której organ odwoławczy /wojewoda/ umorzył postępowanie w sprawie udzielonego - pewnemu przedsiębiorstwu - zezwolenia na odbiór, transport i wykorzystanie odpadów energetycznych. Decyzja organu została zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez gminę miasto K.

W uzasadnieniu decyzji podano, że odwołanie od decyzji wydanej w sprawie przez organ pierwszej instancji wniósł prezydent miasta K., twierdząc, że godzi ona w interesy gminy oraz została wydana z zastosowaniem niewłaściwej interpretacji przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach /Dz.U. nr 96 poz. 592/.

Bez przymiotu strony

Po zapoznaniu się z dokumentami przedłożonymi w sprawie organ odwoławczy stwierdził, że odwołujący się od decyzji organu I instancji "prezydent miasta K." nie ma przymiotu strony postępowania w rozumieniu art. 28 Kpa. Stroną w niniejszej sprawie, której celem jest wydanie zezwolenia na odbiór odpadów, jest ich odbiorca. Prezydent miasta K. natomiast to organ administracji, do którego wojewoda z mocy powołanej ustawy o odpadach jest zobowiązany wystąpić o wydanie opinii w sprawie zezwolenia na odbiór odpadów przez określoną stronę postępowania. Mając to na uwadze, organ II instancji uznał, że brak jest podstaw do rozpatrywania odwołania wniesionego przez prezydenta miasta K.

W skardze na powyższą decyzję gmina zarzuca błędne przyjęcie, iż odwołanie wniósł prezydent tej gminy, bowiem już z samej treści odwołania wynika, że odwołującym się jest gmina, nie zaś jej prezydent, który rzeczywiście, stosownie do przepisów ww. ustawy o odpadach, był organem opiniującym w toku postępowania w sprawie udzielenia przedmiotowego zezwolenia. Strona skarżąca wyraża pogląd, iż niezależnie od kwestii opiniowania sprawy przez prezydenta miasta K., gmina ta ma własny interes prawny w sprawie. Skarga powołuje się przy tym na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 stycznia 1995 r., II SA 1625/94, w którym sąd przyjął, że gminie przysługuje przymiot strony w postępowaniu administracyjnym, gdy zakres rozstrzygnięcia obejmuje sferę jej interesu prawnego.

W uzasadnieniu skargi, powołując się na art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaliczający sprawy ochrony środowiska do zadań własnych gminy oraz art. 11 ust. 9a i 9b o odpadach, przewidujący znoszenie przez gminę na swoim terenie odpadów przywożonych przez podmiot działający komercyjnie, zauważa się, iż ta sytuacja nie może prowadzić do tego, że rola władz gminy /prezydenta/ ma się ograniczać jedynie do wydania w tym względzie opinii. Prowadziłoby to bowiem do naruszenia samodzielności gminy i jej prawa do ochrony swoich /społeczności lokalnej/ interesów.

W odpowiedzi na skargę wnosi się o jej oddalenie, stwierdzając, że uznanie jako zadań własnych gminy spraw z zakresu ochrony środowiska nie powoduje, że z tego powodu ma ona interes prawny w sprawie o zezwolenie na składowanie odpadów.

Strona 1/4