Rygor natychmiastowej wykonalności może być nadany decyzji od razu przy jej wydaniu albo też na podstawie par. 2 art. 108 Kpa w późniejszym terminie ale tylko do czasu upływu terminu do wniesienia odwołania, a w przypadku wniesienia odwołania, do czasu wydania decyzji przez organ odwoławczy /art. 130 par. 1 i 2 Kpa/. Oznacza to, iż rygor natychmiastowej wykonalności może być nadany tylko decyzji nieostatecznej.
Wykonanie zaś decyzji nieostatecznej ma charakter wyjątkowy, dlatego też przesłanki nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności nie mogą być interpretowane rozszerzająco lecz ścieśniająco.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Barbary J.-L. na postanowienie Wojewody W. z dnia 15.11.1997 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji - oddala skargę.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga nie jest zasadna. Zgodnie z art. 108 Kpa, decyzji od której duży odwołanie, może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli jest to niezbędne ze względu na ochronę zdrowia lub życia ludzkiego albo dla zabezpieczenia gospodarstwa narodowego przed ciężkimi stratami, bądź też ze względu na inny interes społeczny lub wyjątkowo ważny interes strony.
Zatem przepis ten odnosi się tylko do natychmiastowego wykonania nieostatecznej decyzji. Rygor ten może być nadany decyzji od razu przy jej wydaniu albo też na podstawie par. 2 art. 108 Kpa w późniejszym terminie ale tylko do czasu upływu terminu do wniesienia odwołania, a w przypadku wniesienia odwołania, do czasu wydania decyzji przez organ odwoławczy. Wynika to z treści art. 130 par. 1 i 2 Kpa. Oznacza to, iż rygor natychmiastowej wykonalności może być nadany tylko decyzji nieostatecznej.
Wykonanie decyzji nieostatecznej ma charakter wyjątkowy, dlatego też przesłanki nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności nie mogą być interpretowane rozszerzająco lecz ścieśniająco.
W niniejszej sprawie, decyzja o nakazie rozbiórki przedmiotowych budynków stała się ostateczna jeszcze w 1992 r. kiedy to Wojewoda W. utrzyma w mocy decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w O. w dniu 30.11.1992 r. Żadna ze stron nie złożyła skargi na tę decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zatem decyzja o rozbiórce jako ostateczna i prawomocna podlegała wykonaniu. Nie było żadnych podstaw do nadania takiej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Trafnie zatem Wojewoda Warszawski uchylił postanowienie organu I instancji i umorzył postępowanie w zakresie rygoru natychmiastowej wykonalności.
Wobec tego, iż zaskarżone postanowienie nie narusza prawa, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ orzeczono jak w sentencji.