Stwierdzenie nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę nie oznacza zaistnienia samowoli budowlanej. Wydana decyzja o pozwoleniu na budowę, choć dotknięta wadą nieważności, wywołała określone skutki, a najistotniejszy ten, że budowa prowadzona była legalnie. Inwestor bowiem w trakcie wykonywania robót budowlanych działał zgodnie z prawem i posiadanymi decyzjami pozwalającymi na prowadzenie takich prac.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Henryka M. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 29 czerwca 2001 r. (...) w przedmiocie rozbiórki masztu telefonii komórkowej "C." - skargę oddala.
Państwowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu W. Z. decyzją (...) z dnia 25 października 2000 r., na podstawie art. 103 ust. 2 i 48 ustawy Prawo budowlane z 1994 r. nakazał Polskiej Telefonii Komórkowej "C." Spółce z o.o. z siedzibą w W., rozbiórkę masztu - stacji telefonii komórkowej "C." wybudowanego na działce nr ew.21/2 we wsi B. gmina B.
W uzasadnieniu decyzji podał, że w wyniku wydania decyzji stwierdzających nieważność: decyzji o pozwoleniu na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej oraz decyzji zatwierdzającej plan realizacyjny budowy stacji bazowej telefonii komórkowej "C."; decyzje te podlegają eliminacji z obrotu prawnego, zaś inwestor działał w złej wierze kontynuując budowę, mimo wydania w dniu 4.09. 1993 r. przez organ I instancji decyzji (...) wstrzymującej roboty budowlane.
Odwołanie od tej decyzji wniosła Polska Telefonia Komórkowa Spółka z o.o., zarzucając decyzji naruszenie przepisów postępowania administracyjnego art. 7, art. 10, art. 77, art. 80-81 Kpa oraz prawa materialnego poprzez błędną interpretację art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane. Budowa bowiem została zakończona w okresie obowiązywania Prawa budowlanego z 1974 r. i przekazanie obiektu przez wykonawcę inwestorowi nastąpiło 14.10.1993 r. /dziennik budowy/.
Ponadto orzeczenie rozbiórki może nastąpić dopiero po ustaleniu przesłanek określonych w art. 37 Prawa budowlanego z 1974 r.
(...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją (...) z dnia 29 czerwca 2001 r. uchylił zaskarżona, decyzję w całości i umorzył postępowanie w ramach nadzoru budowlanego.
Organ odwoławczy podniósł, że inwestor rozpoczął realizację przedmiotowego obiektu na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę z 27.04.1993 r.
Decyzją z 4.09.1993 r. (...) Burmistrza Miasta i Gminy wstrzymano roboty budowlane na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej "C." we wsi B. i nakazano wykonanie wymienionych w niej robot zabezpieczających i czynności.
Kolejną decyzją z 1.12.1993 r. (...) Burmistrz Miasta i Gminy B. zezwolił na wznowienie robót i dokończenie budowy stacji zgodnie z projektem technicznym stanowiącym integralną część decyzji. Przebieg robót budowlanych znajduje potwierdzenie we wpisach zawartych w dzienniku budowy. Z tych zapisów wynika, że przedmiotowy obiekt zrealizowany został w 1993 r.
W dacie wydania decyzji o wznowieniu robót, prace budowlano-montażowe wieży zostały zakończone, pozostały jedynie do wykonania roboty wykończeniowe tzn. montaż urządzeń odbiorczo-nadawczych stacji.
Obiekt więc był wybudowany w oparciu o ostateczną decyzję o pozwoleniu na budowę, pozostałe zaś prace wykończeniowe w oparciu o decyzję o wznowieniu robót budowlanych. Wybudowanie obiektu w oparciu o ostateczne decyzje pozwalające na realizację prac budowlanych, nie może wywierać negatywnych skutków dla inwestora, mimo stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę.