Niedopuszczalne jest wydanie na podstawie art. 159 par. 1 Kpa postanowienia o wstrzymaniu decyzji o pozwoleniu na rozbudowę obiektu w postępowaniu w przedmiocie stwierdzenia nieważności tej decyzji wobec uznania przez organ orzekający, iż kwestionowana decyzja jest sprzeczna z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jeśli w obrocie prawnym pozostaje ostateczna decyzja o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla określonej inwestycji oraz właściwy organ stwierdza, iż brak jest podstaw do wszczęcia postępowania nieważnościowego dotyczącego tej decyzji.
uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie organu I instancji w przedmiocie wstrzymania robót budowlanych.
Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznawał skargę na postanowienie wstrzymujące wykonanie decyzji w sprawie pozwolenia na rozbudowę istniejącego budynku zakładu pogrzebowego.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia podano, iż analiza akt ujawniła niegodność decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla tej inwestycji z planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego. W związku z powyższym zostało skierowane pismo do Samorządowego Kolegium Odwoławczego wnioskujące zbadanie, czy ww. decyzja nie jest dotknięta wadą wynikającą z art. 34 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415/, to jest wadą powodującą stwierdzenie nieważności decyzji.
Wobec tego, iż stosownie do art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ kierownik urzędu rejonowego miał obowiązek sprawdzenia zgodności projektu zagospodarowania działki lub terenu z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, postanowienie wstrzymujące wykonanie decyzji o pozwoleniu na rozbudowę obiektu w ocenie organu II instancji jest zasadne.
W skardze zarzucono, iż zaskarżone postanowienie narusza art. 156 Kpa, natomiast odpowiedź na skargę zawierała wniosek o jej oddalenie. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku wydanym po rozpoznaniu powyższej sprawy uznał skargę za zasadną.
Podstawę prawną do wydania zaskarżonego postanowienia stanowi przepis art. 159 par. 1 Kpa. W myśl tego przepisu, organ administracji, właściwy w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, wstrzyma z urzędu lub na wniosek strony jej wykonanie, jeśli zachodzi prawdopodobieństwo, że jest ona dotknięta jedną z wad wymienionych w art. 156 par. 1 Kpa.
Stosownie do tego przepisu organ nadzorczy po wszczęciu postępowania nieważnościowego jest zobligowany do wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania kwestionowanej w tym postępowaniu decyzji w razie uznania, iż istnieje prawdopodobieństwo, że zachodzi jedna z przesłanek nieważnościowych, określonych w art. 156 par. 1 Kpa.
W rozpoznawanej sprawie postępowanie toczy się w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na rozbudowę istniejącego zakładu pogrzebowego.
Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia natomiast wynika, iż w ocenie organu orzekającego w sprawie została ujawniona niezgodność z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej inwestycji, o czym zostało powiadomione Samorządowe Kolegium Odwoławcze. Informacja ta mogła jedynie stanowić podstawę do wszczęcia przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze postępowania nadzorczego z urzędu, w razie ustalenia w toku wstępnych czynności tego organu, że zachodzi prawdopodobieństwo zaistnienia wady określonej w art. 156 par. 1 Kpa.
Na rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym pełnomocnik strony skarżącej przedłożył pismo Samorządowego Kolegium Odwoławczego skierowane do organu gminy, informujące o tym, iż organ ten nie znalazł podstaw uzasadniających wszczęcie z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej inwestycji.