Sprawa ze skargi na decyzję SKO w W. w przedmiocie opłaty od wzrostu wartości nieruchomości
Tezy

Artykuł 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ odnosi wzrost wartości nieruchomości nie tylko do sytuacji, gdy wartość nieruchomości wzrosła w związku z uchwaleniem planu, ale i do sytuacji, gdy wzrost tej wartości nastąpił w wyniku zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Jadwigi i Ludomira D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 28 lipca 2000 r. (...) w przedmiocie opłaty od wzrostu wartości nieruchomości - oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
615 Sprawy zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia 29 marca 2000 r. wydaną z upoważnienia Burmistrza Gminy W.-W. na podstawie art. 36 ust. 3, 4, 6, 7 i 14 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, oraz w zw. z par. 3 uchwały Rady Gminy W.-W. z dnia 24 lutego 1998 r. opublikowanej w Dz.Urz. Woj. W. 1998 nr 21 poz. 63 zmieniającej uchwałę Rady Gminy W.-W. z dnia 13 grudnia 1994 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego obszaru Z. i K.Z., opublikowanej w Dz.Urz. Woj. W. 1994 nr 27 poz. 864 w części dotyczącej osiedla "Z." - tzn. terenów położonych pomiędzy ulicami: Z., B., J. i granicą strefy ochronnej linii elektroenergetycznej 400 kV orzeczono o pobraniu od Jadwigi i Ludomira D. jednorazowej opłaty w kwocie 4.155 zł z tytułu wzrostu wartości części nieruchomości położonej w rejonie ulic Z., B. i J., oznaczonej jako działki 2, 3 i 6 w obrębie 1-06-20 spowodowanej zmianą planu zagospodarowania przestrzennego Z. i K. w części dotyczącej terenów osiedla "Z.".

Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli Jadwiga i Ludomir D.

Decyzją z dnia 28 lipca 2000 r. wydaną przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., po rozpatrzeniu wniesionego odwołania na podstawie art. 127 Kpa w zw. z art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa utrzymano w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu powyższej decyzji stwierdzono, iż uchwałą Rady Gminy W.-W. z dnia 24 lutego 1998 r. nastąpiła zmiana miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego obszaru Z. i K.Z. w części dotyczącej osiedla "Z." - tzn. terenów położonych pomiędzy ulicami: Z., B., J. i granicą strefy ochronnej. Uchwała powyższa weszła w życie z dniem 1 maja 1998 r.

Małżonkowie D. w dniu 23 grudnia 1998 r., a więc po wejściu w życie tej uchwały zbyli udział w nieruchomości, stanowiącej działki ewidencyjne nr 2, 3 i 6 w obrębie 1-06-20 wynoszący 121/68845 części, którego przeznaczenie w planie zagospodarowania przestrzennego gminy uległo zmianie: z terenów rolnych na cele zabudowy mieszkaniowej i usługowej. Na podstawie operatu szacunkowego wyliczony wzrost wartości nieruchomości sprzedanego udziału w nieruchomości ustalono na kwotę 13.849 zł i od tej kwoty ustalono 30 procent jednorazowej opłaty, co stanowi kwotę 4.155 zł.

W tej sytuacji skoro nastąpiło zwiększenie wartości nieruchomości w związku ze zmianami w planie miejscowym zagospodarowania przestrzennego, a właściciele przedmiotowej nieruchomości zbyli ją w terminie 5 lat od chwili zmiany planu, istniała podstawa do pobrania jednorazowej opłaty stanowiącej rentę planistyczną.

Skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego na powyższą decyzję wnieśli Jadwiga i Ludomir D., domagając się stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji i decyzji organu I instancji. Skarżący we wniesionej skardze stwierdzili, iż wydanie zaskarżonej decyzji nastąpiło z rażącym naruszeniem prawa tj. art. 68 ust. 1 w zw. z art. 75 oraz art. 36 ust. 3 ustawy o "planowaniu przestrzennym". Zdaniem skarżących organy administracji wydając zaskarżoną decyzję pominęły fakt, że zgodnie z art. 68 ust. 1 przepis art. 36 ust. 3 jako zamieszczony w rozdziale ustawy o planowaniu przestrzennym nie mógł mieć zastosowania do tego planu, gdyż plan ten został uchwalony przed wejściem w życie ustawy /art. 75/. Skarżący stwierdzili, iż jest niedopuszczalne pobieranie opłat w przypadku planów zagospodarowania przestrzennego uchwalonych przed dniem 1 stycznia 1995 r. i to bez względu na to, co działo się z tymi planami w późniejszym okresie.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
615 Sprawy zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)