Warunkiem dopuszczenia stacji bazowej sieci do pracy jest obowiązek wykonania przez inwestora pomiarów rozkładu pól elektromagnetycznych wokół stacji zgodnie z Polską Normą. Wyniki tych pomiarów są udostępnione przez inwestora zainteresowanym stronom. Wykonywane pomiary przez komórki stacji sanitarno-epidemiologicznej są autoryzowane a użyte mierniki posiadają homologację.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej - Nieruchomość Wspólna w W. na decyzję Wojewody M. z dnia 7 lipca 2000 r. (...) w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i pozwolenia na budowę - skargę oddala.
Z upoważnienia Prezydenta m.st. W. Naczelnik Wydziału Architektury decyzją (...) z dnia 14.04.2000 r., po rozpatrzeniu wniosku Dariusza A. z dnia 23.03.2000 r. działającego na rzecz firmy Polska Telefonia Cyfrowa Sp. z o.o. z siedzibą w W. - zatwierdził projekt budowlany i wydał pozwolenie na budowę konstrukcji wsporczych stacji bazowej sieci ERA GSM Polskiej Telefonii Cyfrowej na dachu budynku mieszkalnego przy ul. S. 3 w W. dla Polskiej Telefonii Cyfrowej Sp. z o.o. w W. Al. J. 181.
W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że do wniosku o wydanie pozwolenia na budowę dołączono projekt budowlano-konstrukcyjny opracowany przez osobę posiadającą właściwe uprawnienia budowlane, wszystkie uzgodnienia, umowę najmu oraz ocenę oddziaływania na środowisko stacji bazowej telefonii komórkowej ERA GSM opracowaną przez biegłego Min. Ochrony środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, w której stwierdził, że stacja bazowa wybudowana i eksploatowana zgodnie z przedstawionym do oceny projektem budowlano-konstrukcyjnym nie będzie negatywnie oddziaływać na środowisko oraz zdrowie ludzi i może otrzymać pozytywną decyzję władz sanitarnych i administracyjnych dotyczącą jej lokalizacji.
Wojewoda M., po rozpatrzeniu odwołania Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomość Wspólna w W., decyzją z dnia 7 lipca 2000 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Odpowiadając na zarzuty skarżących podniósł, że zgodnie z zatwierdzonym projektem projektowana konstrukcja wsporcza znajduje się na dachu siedmiopiętrowego budynku. Anteny zostaną zamontowane na konstrukcji wsporczej o wysokości 6,1 m. Budynek skarżących jest V-piętrowy, usytuowany w odległości 40 m od budynku, na którym projektowany jest montaż konstrukcji. Przedmiotowa inwestycja zaliczona jest do mogących pogorszyć stan środowiska i zgodnie z art. 68 ust. 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/ wymaga opracowania oceny oddziaływania na środowisko. Ocenę taką sporządził biegły MOSZNiL i wynika z niej, że przy zachowaniu warunków określonych w projekcie budowlano-konstrukcyjnym stacja nie będzie wywierała negatywnego wpływu na środowisko i zdrowie ludzi. Ocena ta wykazała, że w strefie projektowanej stacji nie będą znajdowały się żadne budynki mieszkalne w tym również nieruchomości wspólne przy ul. N. 24.
Na powyższą decyzję skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła Wspólnota Mieszkaniowa - Nieruchomość Wspólna ul. N. 24.
W skardze zarzuca rażące naruszenie prawa materialnego i procesowego, a w szczególności art. 82 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane oraz art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa. Według strony skarżącej decyzja jest dotknięta wadą bowiem została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości. Zgodnie z przepisem art. 82 cyt. ustawy właściwym do wydania decyzji w pierwszej instancji był starosta. Nadto podnosi, że organ architektoniczno-budowlany nałożył na inwestora obowiązek wykonania pomiarów kontrolnych rozkładu pól elektromagnetycznych wokół stacji po jej zrealizowaniu. Po jej zrealizowaniu wykonanie pomiarów nie daje gwarancji nie występowania szkodliwego promieniowania w sąsiednim budynku.