Skarga Stefanii P. na decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miasta Łodzi w przedmiocie wywłaszczenia za odszkodowaniem pieniężnym działek nr 384 i 385 w Z. i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miasta w Z., a także
Tezy

Dowodem w sprawach o odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość w kwestii ustalenia "aktualnie kształtującej się ceny w obrocie gruntami" /art. 59 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 22 poz. 99/ nie może być oświadczenie organu właściwego w sprawach wywłaszczeń, lecz w szczególności oświadczenie biura notarialnego i urzędu skarbowego, zawierające informacje o cenach gruntów wykazywanych przez strony w umowach przenoszenia własności oraz stosowanych przez organy dla celów podatkowych.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Stefanii P. na decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miasta Łodzi z dnia 23 grudnia 1986 r. w przedmiocie wywłaszczenia za odszkodowaniem pieniężnym działek nr 384 i 385 w Z. i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miasta w Z., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miasta Łodzi kwotę złotych 2.000 /dwa tysiące/ tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.

Inne orzeczenia o symbolu:
602 ceny
Inne orzeczenia z hasłem:
Wywłaszczanie nieruchomości
Działalność gospodarcza
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/4

Stefania P. zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miasta Łodzi z dnia 23 grudnia 1986 nr G.III. 8221-2/30/86, orzekającą o wywłaszczeniu za odszkodowaniem pieniężnym części nieruchomości o powierzchni 1325 m2, położonej w Z. przy ul. P.M. nr 65.

Z akt sprawy wynika, ze w dniu 16 grudnia 1985 r. Stefania P. oświadczyła do protokołu w Wydziale Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w Z., iż nie wyraża zgody na sprzedaż nieruchomości nr 65 przy ul. P.M. w Z. w części przeznaczonej pod budowę ulicy, to jest o powierzchni 1325 m2. Oświadczyła przy tym, że wraz ze zmarłym mężem jest właścicielką nieruchomości o powierzchni 4.399 m2, jednakże z tytułu spadkobrania współwłaścicielami tej nieruchomości stały się obecnie także jej dzieci: Wiesława K., Bożena Ch. i Tadeusz P. Uważa przy tym, że pozbawienie jej własności części tej nieruchomości jest niecelowe.

Wobec powyższego oświadczenia, w dniu 28 stycznia 1986 r. powiadomiono współwłaścicieli nieruchomości o wszczęciu postępowania wywłaszczeniowego na podstawie art. 52 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ w stosunku do działki oznaczonej nr 384, o powierzchni 894 m2, przewidzianej pod budowę ulicy, a w dniu 21 kwietnia 1986 r. Kierownik Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w Z. orzekł decyzją nr GG. 8221a/3/1/86 o wywłaszczeniu nieruchomości za odszkodowaniem pieniężnym. Wywłaszczeniem objęto nieruchomość o powierzchni 1.325 m2, składającą się z działek nr 384 i 385, położonych w Z. przy ul. P.M. nr 65a i 65b, ustalając odszkodowanie w wysokości 1.017.100 złotych, to jest po 768 zł za 1 m2. Odszkodowanie to przyznano odpowiednio do udziałów we współwłasności, to jest 5/8 części Stefanii P. i po 1/8 Bożenie Ch., Wiesławie K. i Tadeuszowi P. Jako podstawę prawną decyzji wskazano art. 2 ust. 2, art. 50 ust. 1 pkt 6 oraz ust. 4, art. 51, 58, 59, 62 ust. 2 i 3 art. 69 i 70 wcześniej cytowanej ustawy, w uzasadnieniu zaś podano, że współwłaścicieli nie wyrazili zgody na zbycie działki nr 384 po cenie 768 zł za 1 m2 i żądali po 1.200 zł za 1 m2, wobec czego organ postanowił nieruchomość wywłaszczyć, obejmując wywłaszczeniem - na żądanie współwłaścicieli - także działkę nr 385, która nie nadawałaby się do dalszego racjonalnego wykorzystania na cele dotychczasowe po wywłaszczeniu działki nr 384. Odszkodowanie ustalono zgodnie z zasadami par. 5 i 6 uchwały nr XII/55/85 Rady Narodowej miasta Łodzi z dnia 30 grudnia 1985 r. w sprawie określenia zasad ustalania odszkodowania za wywłaszczone grunty, nie stanowiące własności państwowej, oraz ustalania cen za grunty państwowe oddawane w użytkowanie, zarząd, użytkowanie wieczyste lub sprzedawane - położone na terenie województwa łódzkiego /Dz. Urz. Woj. Łódzkiego z 1986 nr 1 poz. 2/. Wywłaszczona nieruchomość położona jest w II okręgu podatkowym, piętnastokrotna wartość gruntu ornego I klasy wynosi 350 zł za 1 m2. Stawkę tę podwyższono o 50 procent ze względu na położenie gruntu w mieście, co w zaokrągleniu stanowi 530 zł za 1 m2. Naniesień roślinnych i budowlanych na gruncie nie stwierdzono. Stawkę 768 zł za 1 m2 uzyskano po uwzględnieniu zwyżki z tytułu położenia gruntu przy ulicy o twardej nawierzchni, w terenie przydatnym do zabudowy i położonym w odległości do 1 km od środków komunikacji publicznej, w obrębie osiedli mieszkaniowych. Teren jest uzbrojony w linię elektryczną, wodociąg, kanalizację, gaz i centralne ogrzewanie.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
602 ceny
Inne orzeczenia z hasłem:
Wywłaszczanie nieruchomości
Działalność gospodarcza
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)