1. Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji /Dz.U. nr 55 poz. 250 ze zm./, organ kontroli obowiązany jest do zawiadomienia właściwego urzędu skarbowego o stwierdzonych uchybieniach w trakcie kontroli oraz określenia ilości i wartości wyrobów lub usług, których te uchybienia dotyczą.
2. Skoro z przebiegu czynności kontrolnych organy są zobowiązane sporządzić protokół, to należy przyjąć, że określenie ilości i wartości wyrobów lub usług, których uchybienia dotyczą powinno być zamieszczone w tym protokole.
3. Protokoły kontroli /wyniki kontroli/ jak i wystąpienia pokontrolne nie są decyzjami administracyjnymi.
4. Pojęcie organu kontroli nie jest równoznaczne z pojęciem organu administracji publicznej.
5. Organy kontroli, nie mogą domniemywać swych kompetencji, ani też podejmować działań, opierając się na wykładni rozszerzającej.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Marka D., Krzysztofa R. i Roberta R. na decyzję Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej z dnia 28 czerwca 2000 r. (...) w przedmiocie obowiązku uiszczenia sankcji ekonomicznej za wprowadzenie do obrotu wyrobów bez wymaganego znaku bezpieczeństwa - uchyla zaskarżoną decyzję;
Ś. Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w K. pismem z dnia 16 grudnia 1999 r. (...), po przeprowadzeniu inspekcji na podstawie art. 7 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o Inspekcji Handlowej /Dz.U. 1969 nr 26 poz. 206/, dalej zwanej ustawą o PIH, poinformował Przedsiębiorstwo Handlowe "Q." s.c. w D.-G. o tym, że:
- Przedsiębiorstwo powinno wpłacić do budżetu Państwa w terminie do 20 stycznia 2000 r. kwotę 748.769,77 zł stanowiącą 100 procent sumy uzyskanej ze sprzedaży w okresie od 11 września 1996 r. do 20 września 1999 r. importowanych zapalniczek gazowych wielokrotnego uzupełniania "C." oraz zapalniczek jednorazowych "F." z grupy SWW 0671-77 podlegających certyfikacji na znak bezpieczeństwa, co jest zgodne z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji /Dz.U. nr 55 poz. 250 ze zm./, dalej zwanej ustawą o certyfikacji,
- materiały z kontroli zostały przekazane do Urzędu Skarbowego w D.-G.,
- w przypadku niewpłacenia ustalonej kwoty, zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy o badaniach i certyfikacji, wystawiony zostanie tytuł wykonawczy stanowiący podstawę do przymusowego ściągnięcia tej należności w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji,
- w przedmiotowej sprawie przysługuje skarga do NSA na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 oraz art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, dalej zwanej ustawą o NSA.
Zgodnie z powyższym pouczeniem Marek D., Krzysztof R. i Robert R. - wspólnicy spółki cywilnej prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowe "Q." s.c. w D.-G., wnieśli skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach, która została odrzucona postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2000 r. II SA/Ka 169/00.
W uzasadnieniu postanowienia między innymi stwierdzono, że gdyby pismo Ś. Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej z dnia 16 grudnia 1999 r. traktować jako decyzję administracyjną, to zgodnie z art. 127 par. 1 i 2 Kpa od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy odwołanie do Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej.
Gdyby zaś ww. pismo Inspektora Wojewódzkiego traktować jako akt, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, to należałoby przed wniesieniem skargi, stosownie do art. 34 ust. 3 tej ustawy, wezwać organ do usunięcia naruszenia prawa.
W świetle powyższych ustaleń skargę należało odrzucić, gdyż została wniesiona bez wyczerpania środków odwoławczych w rozumieniu art. 34 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.
Fakt błędnego pouczenia strony przez Ś. Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej o możliwości wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, może stanowić okoliczność do złożenia prośby o przywrócenie terminu do wniesienia środka zaskarżenia.
Zgodnie z powyżej omówionym postanowieniem wspólnicy s.c. "Q." złożyli odwołanie od pisma Ś. Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej z dnia 16 grudnia 1999 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Odwołujący się wnosili o uchylenie orzeczenia Woj. Inspektora Inspekcji Handlowej w K., gdyż kwestionowane zapalniczki odpowiadały wymogom bezpieczeństwa i były sprzedawane w okresie kiedy na terenie Rzeczypospolitej posiadały już konieczne certyfikaty, do korzystania z których skarżący byli uprawnieni.