Właściciel nieruchomości nie sąsiadującej z nieruchomością inwestora jeżeli nie wykaże, że sposób korzystania przez inwestora z jego nieruchomości narusza jego prawa właścicielskie, nie legitymuje się interesem prawnym wynikającym z przepisów Kodeksu cywilnego dotyczących treści i wykonywania prawa własności.
Sam fakt graniczenia z drogą dojazdową do nieruchomości przewidzianej pod zabudowę nie jest wystarczający do tego, aby uznać, że skarżący legitymuje się interesem prawnym w sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Anny P. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 31 sierpnia 1999 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego -oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją organ orzekający po rozpoznaniu odwołania skarżącej od decyzji Wojewody M. z dnia 2 lipca 1999 r. (...) o odmowie z urzędu stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta T. z dnia 27 grudnia 1994 r. (...) o zatwierdzeniu planu realizacyjnego i udzieleniu pozwolenia na budowę ośmiu segmentów mieszkalnych jednorodzinnych umorzył postępowanie odwoławcze stwierdzając, iż skarżąca nie jest stroną postępowania bowiem nabyta przez nią działka już po wydaniu kwestionowanej w postępowaniu nieważnościowym decyzji nie graniczy bezpośrednio z działkami, na których są realizowane segmenty mieszkalne. Działka skarżącej graniczy bezpośrednio z drogą dojazdową do tych segmentów, zaś droga ta aktualnie stanowi własność Gminy T. W tym stanie rzeczy organ orzekający uznał, że skarżąca w sprawie budowy przedmiotowych segmentów mieszkalnych nie ma indywidualnego interesu prawnego lub obowiązku, a zatem nie jest stroną postępowania w rozumieniu art. 28 Kpa.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego zarzuca się błędy proceduralne, jakich dopuścił się organ prezentując pogląd, że nie powinna zapaść decyzja o umorzeniu postępowania odwoławczego a ponadto podnosi kwestie dotyczące stanu prawnego drogi dojazdowej i jej zagospodarowania, uciążliwego dla skarżącej zwiększenia zaludnienia danego terenu itp.
W odpowiedzi na skargę wnosi się o jej oddalenie,
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Podmiotem uprawnionym do udziału w postępowaniu administracyjnym i to zarówno ogólnym jak i nadzwyczajnym, w tym w postępowaniu nieważnościowym jest ten, kto ma w tym interes prawny /art. 28 Kpa/. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyraża się pogląd, że interes prawny do udziału w postępowaniu administracyjnym musi wynikać z przepisów prawa materialnego.
W rozpatrywanej sprawie wprawdzie skarżąca nabyła już po wydaniu kwestionowanej w postępowaniu nieważnościowym prowadzonym z urzędu prawo do określonej nieruchomości, jednakże nieruchomość ta nie sąsiaduje bezpośrednio z działkami, których dotyczy pozwolenie na budowę jak też nie podnosi się argumentów, które np. ze względu na szerokość działki i połączoną z tym bliskość od nieruchomości skarżącej zabudowy projektowanej na działkach objętych kwestionowanym pozwoleniem wskazują na możliwość naruszenia jej praw właścicielskich wynikających z art. 140 Kc.
W myśl tego przepisu "w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa (...)". Inwestor korzystając ze swojego prawa własności może realizować budowę na podstawie ważnej decyzji o pozwoleniu na budowę. Właściciel nieruchomości nie sąsiadującej z nieruchomością inwestora jeżeli nie wykaże, że sposób korzystania przez inwestora z jego nieruchomości narusza jego prawa właścicielskie, nie legitymuje się interesem prawnym wynikającym z przepisów kodeksu cywilnego dotyczących treści i wykonywania prawa własności. Sam fakt graniczenia z drogą dojazdową do nieruchomości przewidzianej pod zabudowę nie jest wystarczający do tego, aby uznać, że skarżąca legitymuje się interesem prawnym w sprawie.
W tym stanie rzeczy prawidłowo organ orzekający w postępowaniu odwoławczym uznał, że odwołanie nie pochodzi od podmiotu legitymującego się interesem prawnym w rozumieniu art. 28 Kpa. Występowanie z zarzutami dotyczącymi prawa do gruntu pod drogę dojazdową, jeżeli nie są to prawa do tej drogi należące do skarżącej np. współwłasność, nie może być uznane za wykazanie własnego, indywidualnego interesu prawnego. To samo dotyczy urządzenia drogi dojazdowej, jeżeli nie narusza to prawa do nieruchomości skarżącej, zwiększenia zaludnienia na danym terenie i związanych, z tym uciążliwości itp.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 27 ust. 1 ww. ustawy o NSA uznając, że orzeczenie o umorzeniu postępowania odwoławczego wówczas, gdy odwołanie nie pochodzi od podmiotu mającego interes prawny w sprawie nie narusza prawa.