skargę Janiny i Jana O., Elżbiety i Adama D. oraz Jadwigi i Jana P. na decyzję Naczelnego Architekta Warszawy w przedmiocie wstrzymania robót budowlanych.
Tezy

Zakres kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego w konkretnej sprawie jest wyznaczony przez przedmiot zaskarżonej decyzji.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Janiny i Jana O., Elżbiety i Adama D. oraz Jadwigi i Jana P. na decyzję Naczelnego Architekta Warszawy z dnia 31 sierpnia 1987 r. w przedmiocie wstrzymania robót budowlanych.

Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 maja 1986 r. IV SA 176-178/86 uchylono decyzję Naczelnego Architekta Warszawy z dnia 23 października 1985 r. nr UAN/A-8383-PŁN-Ni/13/85 w przedmiocie uchylenia decyzji zezwalającej na budowę trójsegmentowego budynku mieszkalnego na działce przy ul. G. nr 76 w Warszawie. W związku z tym Naczelny Architekt Warszawy ponownie rozpatrzył odwołania Heleny G. i decyzjami z dnia 4 lutego 1987 r. nr 98/87, 99/87 i 100/87 uchylił decyzje Kierownika Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Dzielnicowego w Warszawie, zezwalające Janowi i Janinie O., Janowi i Jadwidze P. oraz D. A. D. na budowę budynku trójsegmentowego na tej działce. W uzasadnieniu powołanego wyroku omówiono przyczyny, z których powodu decyzje zezwalające na budowę zostały uchylone, i wskazano, że przy ponownym rozpatrywaniu sprawy jako wiążące należy uwzględnić ustalenia dokonane przez organ II instancji.

Kierownik Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Dzielnicowego w Warszawie decyzjami z dnia 25 czerwca 1987 r. zezwolił wyżej wymienionym na dalszą rozbudowę poszczególnych segmentów wybudowanego już częściowo budynku na określonych w tych decyzjach warunkach, pouczając przy tym, że prace budowlane można rozpocząć dopiero po uprawomocnieniu się decyzji.

Naczelny Architekt Warszawy, po rozpatrzeniu odwołań Heleny G., Bolesławy M., i Teresy M., decyzjami nr 865/87, 866/87 i 867/87 z dnia 29 lipca 1987 r. ponownie uchylił decyzje organ I instancji, stwierdzając w uzasadnieniu, że organ ten nie skorygował podstawowych uchybień, powodujących rażące naruszenia prawa.

W związku ze skargami Heleny G., Kierownik Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Dzielnicowego w Warszawie decyzją z dnia 12 sierpnia 1987 nr 377/87 zarządził wstrzymanie robót budowlanych, wykonywanych przy ul. G. nr 76, a Naczelny Architekt Warszawy, po rozpatrzeniu odwołania Janiny i Jana O., Elżbiety i Adama D. oraz Jadwigi i Jana P., nie uwzględnił odwołania od tej decyzji i zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy swoją decyzją nr 997/87 z dnia 31 sierpnia 1987 r.

Na decyzję tę Janina i Jan O., Elżbieta i Adam D. oraz Jadwiga i Jan P. złożyli do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę, wnosząc "o ochronę przed niczym nie uzasadnionymi represjami ze strony urzędników" i umożliwienie "poprawy ciężkich warunków mieszkaniowych przez dokończenie zaczętej w wielkim trudzie budowy własnego dachu nad głową". Skarżący twierdzą, że budowę realizują na podstawie pozwoleń na budowę z dnia 15 lipca 1985 r. oraz zezwoleń na dalszą budowę z dnia 25 czerwca 1987 r., a zatem stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Naczelnego Architekta Warszawy, że roboty budowlane są realizowane samowolnie, traktują jako jeden z dowodów działania na ich szkodę.

Strona 1/3