Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki, Sędziowie WSA Leszek Kamiński (spr.), Asesor WSA Bogusław Cieśla, Protokolant Piotr Zawadzki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2004 r. sprawy ze skargi L. O. na decyzję Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lutego 2003 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu na listę członków [...] Okręgowej Izby Architektów I. stwierdzono nieważność zaskarżonej uchwały, II. zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
W dniu 10 grudnia 2002 r. L. O. złożył do [...] Okręgowej Izby Architektów w [...] wniosek o wpisanie na listę członków tej Izby. W załączeniu wnioskodawca złożył kopie uprawnień budowlanych z 1961 r. do sporządzania projektów architektonicznych i konstrukcyjnych obiektów budowlanych o prostej architekturze.
Uchwałą [...] Okręgowej Izby Architektów w [...] z dnia [...] grudnia 2002 r. odmówiono dokonania wpisu. Izba umotywowała uchwałę niespełnieniem przez wnioskodawcę wymagań określonych art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001 r. Nr 5 poz. 42 z późn. zm.). Uchwałę doręczono zainteresowanemu w dniu [...] grudnia 2002 r.
Od uchwały tej L. O. odwołał się w dniu 30 stycznia 2003 r. Krajowa Rada Izby Architektów uchwałą nr [...] z dnia [...] lutego 2003 r. po merytorycznym rozpoznaniu odwołania utrzymała w mocy zaskarżoną uchwałę.
L. O. złożył na uchwałę Krajowej Rady Izby Architektów skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego zarzucając, podobnie jak w odwołaniu niejednoznaczności uregulowania ustawowego, swój długoletni staż i doświadczenie zawodowe.
W odpowiedzi na skargę Krajowa Rada podtrzymała swoje wcześniejsze stanowisko zajęte w zaskarżonej uchwale, W toku rozprawy pełnomocnik Krajowej Rady przyznał, że nie prowadzono badania formalnego dotyczącego terminów wniesienia odwołania, wolą zaś Rady było rozpoznanie merytoryczne wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
Sprawa niniejsza na podstawie art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ) podlega rozpoznaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, gdyż zgodnie z treścią tego przepisu sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne.
Wniesiona skarga jest o tyle zasadna, ze skutkuje uchyleniem zaskarżonej uchwały jednak z innych przyczyn niż wymienione.
Stosownie do treści art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Oznacza to, że Sąd rozpoznając skargę, ocenia czy zaskarżona decyzja nie narusza przepisów prawa materialnego bądź przepisów postępowania administracyjnego. Zgodnie zaś z art. 134 § 1 wymienionej ustawy Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stwierdzić przede wszystkim należy, iż Krajowa Rada Izby Architektów przeoczyła, że odwołanie L.O., złożone zostało po upływie 30 dniowego terminu określonego w art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów. Z zestawienia daty doręczenia uchwały (24 grudnia 2002 r.) oraz daty przyjęcia przez organ odwołania (30 stycznia 2003 r.), a nawet z daty sporządzenia odwołania (24 stycznia 2003 r.) wynika, że odwołanie sporządzono i złożono z przekroczeniem 30 dniowego terminu. Strona wraz z opóźnionym środkiem odwoławczym nie złożyła wniosku o przywrócenie terminu w oparciu o art. 58 k.p.a. na podstawie art. 11 ust. 1 wymienionej wyżej ustawy do postępowania w sprawach indywidualnych uregulowanych w ustawie, z wyjątkiem spraw dyscyplinarnych, stosuje się bowiem przepisy kodeksu postępowania administracyjnego.