skargę w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji sieciowych (...).
Tezy

Zamierzenie inwestycyjne polegające na budowie infrastruktury technicznej takiej jak kanalizacja sanitarna i deszczowa, sieć wodociągowa, gazowa, energetyczna i telefoniczna dla osiedla mieszkaniowego itp. nie jest sprzeczne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który dla danego terenu przewiduje realizację zabudowy mieszkaniowej.

Sentencja

oddala skargę w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji sieciowych (...).

Inne orzeczenia o symbolu:
615 Sprawy zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie

Strona wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...) utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Gminy (...) o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji sieciowych: kanalizacji sanitarnej i deszczowej, sieci wodociągowej, gazowej, kabli energetycznych NN i SN, oświetlenia terenu, kanalizacji telefoniczno-teletechnicznej, zasilania tymczasowego dla placu budowy oraz stacji transformatorowej, jezdni i chodników oraz ogrodzenia.

W skardze strona zarzuciła niezgodność zaskarżonej decyzji z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, bowiem plan ten nie precyzuje przebiegu ulic ani sieci infrastruktury służących lokalnej obsłudze mieszkańców.

W odpowiedzi na skargę wnosi się o jej oddalenie.

Na rozprawie przed Sądem strona skarżąca podniosła, że zaskarżona decyzja ma służyć zabraniu stronie pasa części działki nr (...) o szerokości 3 m stanowiącej drogę dojazdową oraz pasa z działki nr (...) o szerokości 5 m, z której pozostanie działka o szerokości 12 m i jak powiedziano w Urzędzie Gminy działka ta nie będzie się nadawała pod zabudowę jednorodzinną dla dzieci strony skarżącej, a tak właśnie strona zamierzała wykorzystać własną nieruchomość.

Sąd uznał, że skarga nie jest zasadna.

Stosownie do treści art. 43 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415/ organ orzekający na wniosek strony o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu nie może odmówić ustalenia tych warunków jeżeli stwierdzi, że zamierzenie przedstawione we wniosku nie jest sprzeczne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W niniejszej sprawie w dacie wydania zaskarżonej decyzji na terenie objętym zaskarżoną decyzją obowiązywał miejscowy plan ogólny zagospodarowania przestrzennego, według którego teren inwestycji jest położony w obszarze MU-25 o funkcji mieszkaniowo-usługowej.

Z treści decyzji organu pierwszej instancji wynika, że podziemna infrastruktura techniczna, a więc wszelkie przewidziane decyzją inwestycje sieciowe mają być prowadzone w liniach rozgraniczających ulicy /w tym wypadku ulicy osiedlowej/.

Jak wynika z powyższego, według ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego zabudowa wiążąca się z budownictwem mieszkaniowym nie jest sprzeczna z tym planem, oczywiste jest bowiem, że do budynków mieszkalnych muszą być doprowadzone wszelkie obiekty o charakterze infrastruktury technicznej, a więc takie jak określone w zaskarżonej decyzji /kanalizacja, sieć wodociągowa, gazowa, kable energetyczne itd./.

Tym samym prawidłowo uznały organy obu instancji orzekające w sprawie, że należało uwzględnić wniosek strony występującej o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

W związku z zarzutami strony skarżącej należy zauważyć, że decyzja organu pierwszej instancji w końcowej części zawiera wyraźną informację, że zgodnie z art. 46 cyt. ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym decyzja ta nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich, a wnioskodawcy, który nie uzyskał prawa do terenu nie przysługuje roszczenie o zwrot nakładów poniesionych w związku z otrzymaną decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Oznacza to w szczególności, iż do czasu uzyskania przez inwestora prawa do terenu, nie może on uzyskać decyzji o pozwoleniu na budowę i przystąpić do realizacji inwestycji. Musi więc zwrócić się do strony skarżącej o przystąpienie do zawarcia aktu notarialnego kupna-sprzedaży części jej nieruchomości niezbędnej dla realizacji inwestycji, w toku zaś negocjacji warunków zawarcia tego aktu strona skarżąca będzie mogła uzyskać takie warunki sprzedaży, jakie okażą się dla niej dogodne.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
615 Sprawy zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)