1. Każde roboty remontowe wpływające na zmianę wyglądu obiektu w odniesieniu do otaczającej zabudowy będą wymagały pozwolenia na budowę, skoro zgodnie z art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ obowiązkiem właściciela lub zarządcy jest utrzymanie obiektu w należytym stanie technicznym i estetycznym.
Dopiero po przekroczeniu zakresu prac remontowych objętych tym obowiązkiem, jeśli mogłoby to spowodować pogorszenie estetyki obiektu bądź wręcz oszpecenie otoczenia /art. 66 pkt 2 cyt. ustawy/ można mówić o zmianie wyglądu obiektu budowlanego w odniesieniu do otaczającej zabudowy z konsekwencjami wynikającymi z przepisu art. 29 ust. 2 pkt 1 Prawa budowlanego.
2. Przepis art. 61 Prawa budowlanego wyznacza granice, w ramach których właściciel lub zarządca obiektu budowlanego może użytkować obiekt bez wymogu uzyskiwania nowych decyzji administracyjnych.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi (...) Spółdzielni Mieszkaniowej na decyzję Wojewody W. z dnia 23.07.1997 r. (...) w przedmiocie wykonania remontu budynku - uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną, nią w mocy decyzję pierwszej instancji; (...).
Spółdzielnia Mieszkaniowa w dniu 12 sierpnia 1997 r. wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego w W. skargę na decyzję (...) z dnia 23 lipca 1997 r. Wojewody W., utrzymującą w mocy decyzję (...) z dnia 19 grudnia 1996 r., którą Kierownik Urzędu Rejonowego w O., na podstawie art. 30 ust. 2 i 3, art. 29 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ wniósł sprzeciw:
"na wykonanie wymiany ślusarki okiennej i drzwiowej oraz zmiany kolorystyki elewacji budynku będącego siedzibą (...) Spółdzielni Mieszkaniowej przy ul. A. Nr 54 w O., bez uzyskania pozwolenia na budowę".
Jak wynika z uzasadnienia decyzji pierwszej instancji, zmiana kolorystyki budynku, zgodnie z interpretacją Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego wymaga uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę. W świetle powyższego, pomimo posiadania przez inwestora uzgodnienia zmiany kolorystyki z Wydziału Architektury Urzędu Miejskiego w O., zgłoszenie zamiaru wykonania omawianych robót, nie spełnia dyspozycji art. 29 ust. 2 pkt 1 Prawa budowlanego.
Spółdzielnia Mieszkaniowa złożyła odwołanie od powyższej decyzji twierdząc, że zgodnie z przepisami art. 29 ust. 2 pkt 1 i art. 30 ust. 1 i 2 Prawa budowlanego, zgłosiła na piśmie do Urzędu Rejonowego w O., zamiar przystąpienia w ustawowym terminie do robót remontowych w części usługowej budynku mieszkalnego przy ul. A. 54 w O., polegających na wymianie ślusarki okiennej i drzwiowej /bez naruszania konstrukcji/ oraz wykonaniu nowej elewacji.
Wojewoda W. po rozpatrzeniu odwołania, decyzją (...) z dnia 23 lipca 1997 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Z uzasadnienia decyzji wynika, że organ odwoławczy aprobuje stanowisko organu pierwszej instancji.
W skardze na powyższą decyzję Spółdzielnia Mieszkaniowa wnosi o "wyeliminowanie z obrotu prawnego" zaskarżonej decyzji i utrzymanej nią w mocy decyzji pierwszej instancji. Ponadto wyraża pogląd, że wykładnia przepisu art. 29 ust. 2 pkt 1 Prawa budowlanego, przyjęta przez organy z powołaniem się na pismo Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 24.09.1996 r., jest zbyt szeroka. Ponieważ nie istnieje prawnie określona definicja pojęcia "zmiana wyglądu", toteż organy pierwszej instancji uznaniowo zakwalifikowały odnowienie zszarzałego, brudnego tynku jako czynność wymagającą decyzji o pozwoleniu na budowę.
Dla poparcie swego stanowiska strona skarżąca odwołuje się do przepisów art. 6 i art. 7 Kpa.
Wojewoda W. w odpowiedzi na skargę, podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji wnosi o oddalenie skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest uzasadniona i zasługuje na uwzględnienie.
Rozważania w tej sprawie należy zacząć do przypomnienia, że własność jest prawem podlegającym ochronie konstytucyjnej i ograniczenie tego prawa może wynikać tylko z ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza to istoty prawa własności /art. 64 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej/. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ jest jedną z ustaw, która niewątpliwie ogranicza prawo własności.