Również działający z upoważnienia Wojewody Dyrektor Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu Wojewódzkiego w S. uzgodnił wniosek A. Sp. z o.o. pozytywnie.
Po zapoznaniu się z postanowieniami Urzędu Wojewódzkiego w S. z dnia 21.05.1996 r. i Państwowego Terenowego Inspektora Sanitarnego w S. z dnia 17.04.1996 r. oraz z oceną oddziaływania na środowisko - opracowaną przez zespół rzeczoznawców Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa - E. Sp. z o.o. oraz realizując ustalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta S. uchwalonego Uchwałą Rady Miejskiej w S. z dnia 25.06.1992 r. /ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa S., działający z upoważnienia Prezydenta Miasta S. Naczelnik Wydziału Architektury Urzędu Miejskiego w S./, wydał w dniu 23.05.1996 r. decyzję ustalającą dla A. Sp. z o.o. w W., warunki zabudowy i zagospodarowania terenu działek położonych w S. przy ul. S. róg J., na których przewidywana jest lokalizacja stacji paliw i innych z tym związanych elementów zagospodarowania terenu: budynek usługowy ze sklepem, zapleczem socjalnym, sanitariatami dla podróżnych, wiata nad dystrybutorami, śmietnik, parking na 10 stanowisk. Decyzja ta przewiduje również zieleń izolacyjną oraz szereg szczegółowych danych dotyczących położenia terenu, warunków wynikających z ustaleń planu, przepisów szczególnych oraz w zakresie infrastruktury technicznej, wymagania dotyczące ochrony interesów osób trzecich, linie rozgraniczające inwestycję, a także okres ważności decyzji.
Decyzję powyższą zaskarżyła Spółdzielnia Mieszkaniowa w S. wnosząc o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Zdaniem odwołującej się Spółdzielni zaskarżona decyzja rażąco narusza obowiązujące prawo i wypełnia dyspozycję art. 34 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415/, gdyż jest sprzeczna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zamierzona działalność na przedmiotowym terenie będzie niewątpliwie bardzo uciążliwa dla otoczenia. Zdaniem Spółdzielni postępowanie organu I instancji prowadzi wprost do obejścia ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i przepisów ww. ustawy.
Biorąc powyższe pod uwagę Kolegium Odwoławcze zważyło, co następuje:
Zaskarżona decyzja organu I instancji została wydana na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415/, który stanowi, że decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydaje wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po uzyskaniu uzgodnień lub decyzji wymaganych ustawą i przepisami szczególnymi.
Na podstawie art. 40 ust. 5 pkt 1 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej wydał w dniu 13 maja 1995 r. rozporządzenie w sprawie określenia rodzajów inwestycji szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi oraz ocen oddziaływania na środowisko /Dz.U. nr 52 poz. 284/. Z rozporządzenia tego wynika, że stacja paliw płynnych została zaliczona do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska /par. 3 pkt 8 lit. "l" cyt. rozporządzenia/, stąd też w niniejszej sprawie są wymagane oceny oddziaływania na środowisko, o którym mowa w ww. rozporządzeniu. Inwestycja ta wymaga również wcześniejszych uzgodnień z wojewodą i właściwym państwowym terenowym inspektorem sanitarnym, gdyż jest inwestycją mogącą pogorszyć stan środowiska.