Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w przedmiocie ustalenie rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczalnych do wprowadzania do powietrza atmosferycznego
Tezy

Nie można mówić o niewykonalności decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 5 Kpa, jeśli wynikające z niej obowiązki mieszczą się w granicach prawa

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Cementowni "O." S.A. w O. na decyzję Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 9.12.1997 r. (...) w przedmiocie ustalenie rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczalnych do wprowadzania do powietrza atmosferycznego - oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Wojewoda O. decyzją z dnia 3 listopada 1997 r. (...) na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 31 grudnia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/, par. 3, par. 4 i 5 rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 12 lutego 1990 r. w sprawie ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem /Dz.U. nr 15 poz. 92/ ustalił dla Cementowni "O." S.A. w O.:

- rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczalne do wprowadzania do powietrza atmosferycznego ze źródeł i emitorów ww. Cementowni /obowiązuje do dnia 31 grudnia 1998 r./.

Ponadto zobowiązano Cementownię "O." w O. do:

- eksploatacji źródeł emisji w sposób niedopuszczający przekroczenia wielkości emisji określonych w pkt I niniejszej decyzji - na bieżąco;

- przedłożenia wniosku o ponowne ustalenie emisji dopuszczalnej w przypadku zmiany ilości, rodzaju, lub sposobu wprowadzania zanieczyszczeń do powietrza oraz przed upływem terminu ustalonego w punkcie II niniejszej decyzji.

W tej samej decyzji zabroniono wprowadzania do powietrza innych zanieczyszczeń niż to określone w decyzji /wielkość emisji dopuszczalnej dla tych zanieczyszczeń równa zero g/s, zero kg/h, zero t/rok/ jak również wprowadzania zanieczyszczeń z innych źródeł i emitorów niż to określono w niniejszej decyzji /wielkość emisji dopuszczalnej dla tych źródeł równa zero g/s, zero kg/h, zero t/rok. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Jak wynika z uzasadnienia decyzji, Wojewoda O. decyzją, z dnia 20.04.1994 r. ustalił Cementowni dopuszczalne do wprowadzani do powietrza rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających powietrze odprowadzane ze źródeł i emitorów.

Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, po rozpatrzeniu odwołania Cementowni, decyzją, z dnia 1 grudnia 1994 r., zaskarżoną, decyzję utrzymał w mocy.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 29 listopada 1996 r. /IV SA 680/95/ uchylił ww. decyzję. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa ponownie rozpatrując odwołanie Cementowni, decyzją z dnia 26 lutego 1997 r. uchylił w całości decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 20 kwietnia 1994 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji, z zaleceniem uwzględnienia dokumentacji projektowej jak i możliwości technicznych zakładu oraz aktualnych uwarunkowań środowiskowych.

Organ po dogłębnej analizie wszystkich materiałów zgromadzonych w sprawie, uwzględniając również dokumentację aktualizującą stwierdza, że "Cementownia O." S.A. w O. powoduje przekroczenia dopuszczalnych stężeń zanieczyszczeń i opadu pyłu, określonych w rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 12 lutego 1990 r. w sprawie ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem /Dz.U. nr 15 poz. 92/. Przekroczenia te występują poza granicą własności zakładu.

W ocenie organu, Cementownia posiada możliwości techniczne ograniczenia uciążliwości dla powietrza poprzez między innymi podwyższenie skuteczności odpylania posiadanych urządzeń odpylających, zastosowanie lepszych gatunków paliw i poprawę warunków rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń.

Strona 1/4