Ustalenie warunków zabudowy dla obiektu usytuowanego przy granicy działki może nastąpić tylko wówczas, gdy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego taki warunek wyraźnie przewiduje. Jeżeli natomiast plan miejscowy nie zawiera nakazów czy zakazów w zakresie budowy obiektów na granicy, w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ powinno się zaznaczyć, że budowa obiektu bezpośrednio przy granicy może być zrealizowana na zasadach przewidzianych w art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.
uchyla decyzje organu w I i II instancji w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy działki dla inwestycji, polegającej na budowie budynku gospodarczego i garażu przy granicy z działkami sąsiednimi.
Wyrok został wydany po rozpoznaniu skarg właścicieli sąsiednich działek, którzy podnosili, iż pomimo zaznaczenia w zaskarżonej decyzji, że nie narusza ona praw osób trzecich, w istocie prawa te zostały naruszone.
Budynek, dla którego ustalono warunki zabudowy, ma się bowiem znajdować przy granicy działek, na których istnieją sady, pozbawi się więc do nich dopływu światła słonecznego. Organ orzekający nie wziął ponadto pod uwagę, że inwestor prowadzi uciążliwy zakład produkcyjny, któremu będzie zapewne służył projektowany obiekt.
Konieczne było więc precyzyjne określenie zarówno funkcji, jak i przeznaczenia budynku gospodarczego.
Odpowiadając na skargi Samorządowe Kolegium Odwoławcze w (...) wniosło o ich oddalenie, twierdząc, że inwestycja jest zgodna z planem zagospodarowania przestrzennego, a zatem zgodnie z art. 43 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, nie można było odmówić wydania zaskarżonej decyzji. Teren, na którym obiekt ma być zrealizowany w obowiązującym w dacie orzekania miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, jest przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową o niskiej intensywności i usługi nieuciążliwe. Z załączonego do akt sprawy wycinka planu wynika ponadto, że uwzględnia on usytuowanie budynków na tym terenie bezpośrednio przy granicy działek. Kolegium uznało przy tym, iż zarzuty podnoszone w skargach będą brane pod uwagę w postępowaniu mającym na celu wydanie pozwolenia na budowę. Kwestia uciążliwości zakładu produkcyjnego, prowadzonego przez inwestora, nie dotyczy niniejszego postępowania, plan zagospodarowana przestrzennego przewiduje bowiem na danym terenie usługi nieuciążliwe.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał skargi w całości za zasadne. Skargi w pierwszym rzędzie kwestionowały ustalenie w zaskarżonej decyzji, iż przedmiotowa inwestycja będzie realizowana po granicy działek skarżących, jako warunku wynikającego z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, stosownie do treści art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym.
Jak wynika z treści zaskarżonej decyzji oraz stanowiska zajętego przez pełnomocnika Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...) na rozprawie przed sądem, organy obu instancji orzekające w sprawie uznały, iż z postanowień miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika możliwość ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu obiektami budowlanymi położonymi przy granicy działek. Po zapoznaniu się natomiast z wypisem z części opisowej planu obowiązującego w czasie orzekania na danym terenie sąd stwierdził, iż plan ten przewiduje, że działka, której warunki zabudowy w sprawie zostały ustalone, znajduje się na terenie o symbolu A2MN przewidzianym jako teren zabudowy mieszkaniowej o niskiej intensywności i usług nieuciążliwych, na którym jest możliwa adaptacja istniejącej zabudowy oraz uzupełnienie zabudowy wzdłuż ulicy i w głębi "poprzez podział wtórny własności". Z takiego przeznaczenia terenu w ocenie orzekającego w sprawie składu Naczelnego Sądu Administracyjnego błędnie organy administracji orzekające w sprawie wyprowadziły wniosek, że plan zagospodarowania przestrzennego daje możliwość ustalenia jako warunku realizacji inwestycji usytuowanie jej przy granicy działki. Z załączonej do akt sprawy mapy /nie autoryzowanej i opisanej długopisem/ wynika przy tym, iż na danym terenie znajduje się rozproszona zabudowa, nie zrealizowana przy granicy działek. Mapa ta ponadto w odpowiedzi na skargę została potraktowana jako "wycinek planu", podczas gdy nie nosi ona cech umożliwiających przyjęcie, że stanowi wyrys z planu. Z mapy tej wcale nie wynika również możliwość realizacji zabudowy przy granicy działek.