skargę oddala w przedmiocie pozwolenia na budowę.
(...) w dacie wydawania pozwolenia na budowę nie było ustanowione użytkowanie wieczyste działki (...) na rzecz władającego ani na rzecz jego następcy prawnego a budynek znajdujący się na tej działce nie stanowił odrębnej od gruntu nieruchomości bowiem został wybudowany po 26.X.1945 r., a zatem nie ma do niego zastosowania art. 8 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy.
Wymieniona działka jak i działka (...), do której przylega teren objęty pozwoleniem na budowę należą do Gminy, która brała udział w postępowaniu o pozwolenie na budowę. Natomiast ani władający ani jego następca prawny w dacie prowadzenia postępowania o pozwolenie na budowę i wydania decyzji nie mieli tytułu prawnego do gruntu obejmującego teren sąsiadujący z terenem planowanej inwestycji, nie byli też prawnymi właścicielami budynku znajdującego się na działce stanowiącego część składową gruntu.
(...) nie można podzielić zarzutu skargi, iż decyzja została skierowana do osoby nie będącej stroną. Nie ma też podstaw do uznania, iż w postępowaniu bez swojej winy nie brały udziału osoby, które winny brać w nim udział w charakterze strony. Za pozbawiony podstaw ocenić należy zarzut iż zaskarżona decyzja jest dotknięta wadą przewidzianą w art. 156 par. 1 pkt 4 Kpa.
(...) Zgodnie z art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ prawo do dysponowania terenem na cele budowlane to nie tylko tytuł prawny inwestora do władania nieruchomością wywodzący się z prawa rzeczowego ale również prawo do władania wynikające ze stosunku obligatoryjnego przewidującego uprawnienia do wykonywania robót budowlanych.
(...) Nie można (...) podzielić zarzutu skargi, iż pozwolenie na budowę zostało wydane z naruszeniem art. 32 ust. 2 ustawy Prawo budowlane, nie jest przy tym jasne z jakich przepisów Prokurator wywodzi obowiązek uzyskania przez inwestora dalszego stanowiska Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków skoro wymieniony organ w toku postępowania o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu zajął stanowisko w sprawie zamierzeń inwestycyjnych inwestora akceptując zabudowę przedmiotowej działki i wskazując warunki jakim winien odpowiadać obiekt, a decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu takiego obowiązku o czym już była wyżej mowa nie nakładała na inwestora.