skargę Komitetu Obywatelskiego "Solidarność" miasta J. na decyzję Wojewody W-kiego w przedmiocie rozbiórki ogrodzenia.
Tezy

1. Z samej przynależności gruntu /lub innej rzeczy/ do mienia komunalnego nie wynikają w sprawie dotyczącej tego gruntu dla jakiejkolwiek organizacji społecznej działającej na terenie gminy interesy prawne lub obowiązki w rozumieniu art. 28 Kpa.

2. Choćby nawet zakres celów statutowych uzasadniał uwzględnienie żądania organizacji społecznej w sprawie wszczęcia postępowania administracyjnego lub dopuszczenia jej do udziału w takim postępowaniu /art. 31 par. 1 Kpa/, organizacja ta nie będzie uprawniona do wniesienia skargi, jeżeli nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym /art. 197 pkt 2 Kpa/.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Komitetu Obywatelskiego "Solidarność" miasta J. na decyzję Wojewody W-kiego z dnia 6 września 1991 r. w przedmiocie rozbiórki ogrodzenia.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia 10 czerwca 1991 r. Burmistrz Miasta J. nakazał rozbiórkę ogrodzenia działki nr 44, położonej w J. przy ul. L., w terminie do dnia 30 czerwca 1991 r. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że to ogrodzenie stałe zostało od strony ulicy wybudowane z prętów metalowych na cokole i murowanych słupkach przez Bernardę i Wojciecha małżonków K. bez pozwolenia na budowę. Stanowi ono zmianę sposobu wykorzystania całej działki nr 44, przylegającej do warsztatu małżonków K., a należącej do mienia komunalnego. Według ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego działka ta jest przeznaczona pod zabudowę jednorodzinną i nie może być wykorzystana na powiększenie terenów istniejących warsztatów rzemieślniczych. Wykonane ogrodzenie wyłącza możliwość zagospodarowania działki przez dysponenta zgodnie z jej przeznaczeniem określonym w planie zagospodarowania przestrzennego.

Po rozpatrzeniu odwołania małżonków K. Wojewoda W-ki decyzją z dnia 24 lipca 1991 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, podzielając zawarte w niej uzasadnienie, a ponadto stwierdzając, że działka nr 44, stanowiąca mienie komunalne, jest użytkowana przez małżonków K. i sposób tego użytkowania powoduje dewastację zieleni.

Na tę decyzję małżonkowie K. złożyli skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Na skutek tej skargi Wojewoda W-ki, działając na podstawie art. 200 par. 2 Kpa, uchylił decyzję własną z dnia 24 lipca 1991 r. oraz decyzję Burmistrza Miasta J. z dnia 10 czerwca 1991 r. i umorzył postępowanie w sprawie rozbiórki ogrodzenia. W uzasadnieniu tej decyzji z dnia 6 września 1991 r. nr 887/91 podkreślił, że wzniesione samowolnie ogrodzenie nie wpływa na zmianę przeznaczenia działki sprzeczną z planem zagospodarowania przestrzennego, a prawo własności tej działki może znaleźć ochronę w postępowaniu sądowym. W decyzji orzekającej rozbiórkę powołano art. 37 ust. 2 prawa budowlanego, ale nie wskazano przesłanek określonych w tym przepisie.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na tę ostatnią decyzję Komitet Obywatelski "Solidarność" miasta J. wnosi o jej uchylenie. Strona skarżąca stwierdza, że pominięto fakt samowolnego wykonania ogrodzenia, a ponadto zarzuca niekonsekwencję postępowania organu stopnia wojewódzkiego. Wskazuje również na naruszenie przez inwestora art. 28 ust. 1 prawa budowlanego.

W odpowiedzi na skargę zawarty jest wniosek o odrzucenie skargi, gdyż Komitet Obywatelski "Solidarność" miasta J. nie był uczestnikiem postępowania administracyjnego i dlatego stosownie do art. 197 pkt 2 Kpa nie przysługuje mu prawo wniesienia skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Według art. 197 Kpa skarga na decyzję administracyjną przysługuje stronie, organizacji społecznej, która brała udział w postępowaniu administracyjnym, i prokuratorowi.

Organizacja społeczna może, jak słusznie podkreślono w piśmie procesowym pełnomocnika strony skarżącej, stanowiącym załącznik do protokołu rozprawy sądowej, występować w postępowaniu administracyjnym w dwojakim charakterze. Jeżeli postępowanie dotyczy interesu prawnego lub obowiązku organizacji społecznej albo jeżeli organizacja społeczna żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek, jest ona stroną ze względu na art. 28 Kpa i jej uprawnienie do wniesienia skargi we własnej sprawie wynika z art. 197 pkt 1 Kpa.

Strona 1/2