Przyjęcie od strony skarżącej, po uprzednim wydaniu jej pozwolenia na budowę, zgłoszenia o przystąpieniu do robót budowlanych z określeniem w tym zgłoszeniu daty przystąpienia do robót budowlanych bez żadnych zastrzeżeń powoduje, że nie można wybudowania przedmiotowej bramy traktować jako samowoli budowlanej. Gdyby nawet termin do wniesienia odwołania od decyzji o pozwoleniu na budowę nie upłynął jeszcze zarówno dla skarżących jak i dla innych stron postępowania, organ administracji nie mógł przyjąć zgłoszenia o przystąpieniu do wykonywania robót budowlanych, lecz miał obowiązek wynikający z art. 9 Kpa, udzielenia skarżącym stosownych informacji. Błędne informacje lub czynności organu nie mogą niekorzystnie oddziaływać na sytuację prawną strony.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Władysława Ś. i Marii W. na decyzję Wojewody S. z dnia 19 maja 1997 r. (...) w przedmiocie nakazu rozbiórki bramy - uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji; (...).
Adela i Władysław Ś. wnieśli do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Wojewody S. z dnia 19 maja 1997 r. (...) utrzymującą w mocy decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w M.-M. z dnia 10 lutego 1997 r. (...) nakazującą całkowitą rozbiórkę bramy przylegającej do drogi w ogrodzeniu działki nr 538.
Zaskarżona decyzja została wydana na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.
W uzasadnieniu ww. decyzji podano, że jak wynika z akt sprawy skarżący "pobudowali bramę przylegającą do istniejącej drogi", na podstawie otrzymanej decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia 7 listopada 1996 r., od której to decyzji odwołanie wniosła Maria K. w dniu 25 listopada 1996 r. podając, że inwestorzy w dniu 25 listopada 1996 r. pobudowali bramę.
Zdaniem orzekającego organu skarżący Władysław Ś. pokwitował odbiór decyzji o pozwoleniu na budowę bramy w dniu 12 listopada 1996 r. na kopii tej decyzji, zaś do robót budowlanych przystąpił w dniu 25 listopada 1996 r., kiedy to decyzja o pozwoleniu na budowę nie była jeszcze ostateczna.
Zgodnie z art. 28 ust. 1 Prawa budowlanego roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę.
Odwołanie Marii K. jako właścicielki działki sąsiedniej opiera się na kwestionowaniu granicy działki, co nie miało jednak wpływu na podjęcie decyzji, bowiem sprawa przebiegu granicy pomiędzy nieruchomościami oraz naruszenie własności działki w trakcie budowy drogi nie należy do kompetencji organów w niniejszej sprawie.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego podnosi się, iż brama została postawiona zgodnie z pozwoleniem na budowę i "wytycznymi pracownika" organu, który wydał decyzję co do tego, że do realizacji budowy można przystąpić po upływie 14 dni od otrzymania pozwolenia na budowę. Wymóg ten skarżący spełnili poprzez zgłoszenie się do Urzędu w dniu 25 listopada 1996 r. po otrzymaniu w dniu 10 listopada 1996 r. decyzji o pozwoleniu na budowę i złożenie stosownego pisma, którego treść została podyktowana przez urzędnika, informującego o przystąpieniu do budowy. Żaden z urzędników nie informował natomiast skarżących o obowiązku uzyskania klauzuli prawomocności na decyzji o pozwoleniu na budowę. Skarżący w przekonaniu, że są w zgodzie z prawem w dniu 26 listopada 1996 r. przystąpili w dobrej wierze do budowy bramy na własnej nieruchomości, nie naruszając prawa własności innych osób, a nawet cofnęli się w głąb własnej nieruchomości. W takim stanie rzeczy skarżących zdziwił fakt odwołania się Marii K. od decyzji o pozwoleniu na budowę bramy a następnie uchylenie tej decyzji i umorzenie postępowania w sprawie przez organ odwoławczy, czego wynikiem była decyzja o nakazie rozbiórki bramy.