Skarga Spółdzielni Mieszkaniowej Budowy Domów Jednorodzinnych "Z." na decyzję Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji zespołu budynków mieszkalnych i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także
Tezy

Nie można skutecznie powoływać się na nieważność decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa z tego powodu, że zawarte w niej rozstrzygnięcie sprzeczne jest z ustaleniami innej decyzji administracyjnej.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Spółdzielni Mieszkaniowej Budowy Domów Jednorodzinnych "Z." na decyzję Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 5 września 1989 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji zespołu budynków mieszkalnych i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa kwotę złotych sto pięćdziesiąt dwa tysiące tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.

Inne orzeczenia o symbolu:
615 Sprawy zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia 30 maja 1988 r. Wojewoda S-ki, działając na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 35 poz. 185/, ustalił lokalizację zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych dla Spółdzielni Mieszkaniowej Budowy Domów Jednorodzinnych "Z." w S. na terenie o powierzchni 4800 m2, położonym w S. pomiędzy ulicami S. a B., oznaczonym na załączniku graficznym do tej decyzji linią koloru amarantowego i literami ABSDEFA. Z treści tej decyzji wynika, że została ona wydana na podstawie danych z planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta S., zatwierdzonego uchwałą nr 32 Wojewódzkiej Rady Narodowej z dnia 4 lipca 1977 r., oraz z przygotowywanego projektu planu ogólnego.

Z załączonego do akt sprawy wyrysu wspomnianego planu ogólnego można ustalić, że teren objęty decyzją jest położony w obrębie większego terenu, oznaczonego symbolem "E1 MW/MN". Z wypisu z tego planu zaś wynika, że powyższemu symbolowi przypisano następującą treść: "Budownictwo wielorodzinne, w tym 16,0 ha zainwestowane istniejące tereny MN. Zabudowa w oparciu o plan szczególny i realizacyjny. Teren brutto". Wyrys z planu wskazuje na to, że osiedle domów jednorodzinnych Spółdzielni "Z." zlokalizowane zostało w centrum już zainwestowanego terenu, na którym zrealizowano wcześniej inne osiedle - "C." Z załączonego do akt sprawy załącznika do decyzji o zatwierdzeniu planu realizacyjnego tego osiedla z dnia 17 września 1964 r. wynika, że w środku tego osiedla znajduje się obszar opisany jako "teren zieleni miejskiej urządzonej, rekreacji i sportu osiedlowego". Na tym właśnie terenie zlokalizowano decyzją wspomnianą na wstępie osiedle domów jednorodzinnych Spółdzielni "Z."

W wyniku skargi mieszkańców osiedla "C." oraz na wniosek Dyrektora Wydziału Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa Urzędu Wojewódzkiego w S. Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa - działając w trybie nadzoru - decyzją z dnia 5 września 1989 r. nr UA - 323/89, wydaną na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, stwierdził nieważność decyzji o ustaleniu lokalizacji osiedla domów jednorodzinnych "Z." z tego powodu, że decyzja lokalizacyjna dla Spółdzielni "Z." została wydana bez zachowania warunków przewidzianych w art. 46 ustawy o planowaniu przestrzennym /w jej brzmieniu ogłoszonym w Dz.U. 1989 nr 17 poz. 99/, który stanowi, że decyzje ustalające lokalizacje inwestycji muszą być zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Plan ogólny zagospodarowania przestrzennego miasta S. przeznacza teren oznaczony symbolem E1 MW/MN na cele budownictwa wielorodzinnego, w tym teren o powierzchni 16,0 ha pod zabudowę mieszkaniową o niskiej intensywności; na tym właśnie terenie położona jest działka o powierzchni 4800 m2, przeznaczona dla Spółdzielni "Z." Istotne dla sprawy jest to, że znajdujące się na tym terenie osiedle mieszkaniowe "C." zostało wzniesione na podstawie planu realizacyjnego z 1964 r., przewidującego przeznaczenie terenu o powierzchni 4800 m2 na urządzenie zieleni miejskiej, rekreacji i sportu. Plan ogólny miasta S., zatwierdzony w 1977 r., nie ustalił innego przeznaczenia terenu objętego planem realizacyjnym, w związku z czym ustalenia planu realizacyjnego, dotyczące zagospodarowania terenu, należy uważać za obowiązujące. Wobec tego wydanie decyzji lokalizacyjnej sprzecznej z obowiązującymi ustaleniami planu realizacyjnego jest niezgodne z prawem.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
615 Sprawy zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)