Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Sędziowie sędzia WSA Włodzimierz Gurba (sprawozdawca), sędzia WSA Katarzyna Owsiak, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 15 lutego 2019 r. sprawy ze skargi A. sp. z o.o. I. sp.k. z siedzibą w W. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego W. w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2016 r. 1) stwierdza przewlekłość postępowania podatkowego; 2) stwierdza, że przewlekłość postępowania nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3) zobowiązuje Naczelnika Urzędu Skarbowego W. do zakończenia postępowania podatkowego w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia organowi akt administracyjnych sprawy wraz z odpisem prawomocnego wyroku; 4) zasądza od Naczelnika Urzędu Skarbowego W. na rzecz A. sp. z o.o. I. sp.k. z siedzibą w W. kwotę 597 zł (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
A. sp. z o.o. I. sp. k. z siedzibą w W. (dalej jako "Strona", "Spółka" lub "Skarżąca") 11 października 2018 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego W. postępowania w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2016 r.
Okoliczności faktyczne i prawne sprawy są następujące:
1. 1. Skarżąca, 25 lipca 2016 r., złożyła korektę deklaracji VAT-7 za maj 2016 r., w której zadeklarowała zwrot na rachunek bankowy w terminie 60 dni w kwocie 5.084.011 zł. W złożonej korekcie nadwyżka podatku naliczonego nad należnym wynika z zakupu przez Skarżącą środka trwałego o wartości netto 22.025.910 zł, VAT 5.065.959 zł.
1.2. Naczelnik Urzędu Skarbowego [...], w celu zbadania zasadności zwrotu wynikającego z ww. korekty deklaracji 22 sierpnia 2016 r. wszczął kontrolę podatkową wobec Spółki w zakresie podatku od towarów i usług za maj 2016 r.
1.3. W toku kontroli podatkowej organ podatkowy przedłużył termin zwrotu na rachunek podatnika nadwyżki podatku naliczonego nad należnym zadysponowanego w korekcie deklaracji VAT-7 za maj 2016 r. w kwocie 5.084.011 zł do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia.
W toku kontroli ustalono, iż w maju 2016 r. Spółka dokonała nabycia nieruchomości zabudowanej od P. Sp. z o.o. Sp.k., udokumentowanego fakturą VAT, wystawioną na rzecz T. Sp. z o.o. (obecnie A. Sp. z o.o. I. Sp.k.) z 16 maja 2016 r. W ww. fakturze wskazano, iż przedmiotem transakcji jest nieruchomość zabudowana, składająca się z gruntów zabudowanych i niezabudowanych, budynków oraz dróg, szczegółowo wymienionych w ww. fakturze VAT. W kontrolowanym okresie należność wynikająca z ww. faktury VAT nie została zapłacona. Do kontroli przedłożono umowę sprzedaży zawartą w formie aktu notarialnego z 16 maja 2016 r., zgodnie z którą S. P., działając w imieniu spółki pod firmą P. Sp. z o.o. reprezentującej jako jedyny komplementariusz spółkę pod firmą P. Sp. z o.o. Sp.k. oświadcza, że sprzedaje spółce pod firmą T. Sp. z o.o. nieruchomość gruntową stanowiącą działkę gruntu o numerze ewidencyjnym [...], a A. B. działająca w imieniu spółki T. sp. z o.o. wskazaną nieruchomość kupuje. Zgodnie z treścią złożonego oświadczenia sprzedający i nabywca, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości, rezygnują ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i wybierają opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości gruntowej, działki o numerze ewidencyjnym 8, zlokalizowanej pod adresem ul. [...] w W.
Po dokonaniu analizy materiału dowodowego zebranego w toku kontroli podatkowej, kontrolujący uznali, że oświadczenie woli złożone w akcie notarialnym z 16 maja 2016 r. przez S. P., działającego w imieniu spółki pod firmą P. Sp. z o.o. reprezentującej jako jedyny komplementariusz spółkę pod firmą P. Sp. z o.o. Sp.k. o sprzedaży spółce pod firmą T. Sp. z o.o. nieruchomości gruntowej, stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym [...] złożone było dla pozoru. A. B. działająca w imieniu spółki T. sp. z o.o. również dla pozoru oświadczenie to przyjęła i godziła się na sytuację, aby przedmiotową nieruchomością nadal władał podmiot sprzedający. W ocenie kontrolujących firma P. Sp. z o.o. Sp.k. oraz firma T. Sp. z o.o. zawarły formalnie poprawną umowę przeniesienia własności nieruchomości, dopełniły formalnych czynności z tym związanych, mających na celu stworzenie w osobach trzecich przeświadczenia co do zbycia nieruchomości. Istniało między stronami transakcji porozumienie co do tego, że ujawniony w umowie sprzedaży zamiar w istocie nie istnieje, gdyż pomimo zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości, po 16 maja 2016 r. pozostawała ona nieprzerwanie we władaniu podmiotu, który występował jako sprzedający. On też podejmował decyzje dotyczące tej nieruchomości. Wobec powyższego kwota zwrotu podatku od towarów i usług za maj 2016 r. w wyniku ww. kontroli podatkowej została ustalona w wysokości 18.052 zł, a nie jak zadeklarowała Spółka w wysokości 5.084.011 zł.