Sprawa ze skargi na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w postępowaniu podatkowym dotyczącym rozliczenia podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2012 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Owsiak, Sędziowie sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz (sprawozdawca), sędzia WSA Monika Świercz, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 września 2018 r. sprawy ze skargi G. B. na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] w postępowaniu podatkowym dotyczącym rozliczenia podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2012 r. oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Naczelnik Urzędu Skarbowego
Uzasadnienie strona 1/12

G. B. (dalej strona lub skarżący) pismem 31 stycznia 2018 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) wniósł skargę na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] (dalej organ, lub Naczelnik US) w postępowaniu podatkowym dotyczącym rozliczenia podatku od towarów i usług za okresy od maja do grudnia 2012 r. zarzucając jednocześnie prowadzenie tego postępowania w sposób przewlekły i niezgodny z prawem.

Skarżący zarzucił organowi naruszenie art. 284b § 2, art. 139 § 1 i 3 i art. 140 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.2018.800 t.j.). Powołując się na powyższe wniósł o umorzenie postępowania lub, z ostrożności procesowej, zobowiązanie Naczelnika US do jego umorzenia i nakazanie wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie czternastu dni od daty doręczenia akt organowi.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że postępowanie podatkowe, prowadzone wobec skarżącego od 2016 r. było wielokrotnie przedłużane. Postanowienia o przedłużeniu postępowania były wydawane niezgodnie z prawem, naruszały art. 139 § 1 i art. 284b § 2 Ordynacji podatkowej, bowiem kolejne postanowienie o przedłużeniu kontroli a następnie o przedłużeniu postępowania podatkowego wydawane były w ostatniej chwili, tuż przed wygaśnięciem wcześniej wskazanego terminu i doręczane na ogół zawsze po terminie wskazanym wcześniej jako dzień zakończenia postępowania. W tej sytuacji strona złożyła ponaglenie do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...], wskazując okoliczności i podstawę prawną oraz bezczynność Naczelnika US, ten jednak nie podzielił stanowiska skarżącego.

Zdaniem skarżącego chwilą przedłużenia terminu jest data skutecznego wprowadzenia do obrotu prawnego postanowienia przedłużającego termin, czyli odpowiednio data jego doręczenia. W innym przypadku wszystkie wydane po upływie terminu trwania postępowania postanowienia lub decyzje nie mają mocy prawnej. Na poparcie swojego stanowiska strona powołała uzasadnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 marca 2017 r., sygn. akt I FSK 1498/15, w którym przywołano też wyroki Trybunału Konstytucyjnego z 13 października 2008 r., sygn. akt K 16/07 i z 3 lipca 2015 r., sygn. akt I FSK 441/15 oraz wyrok NSA z 9 stycznia 2001 r., sygn. akt III SA 2803/99.

W odpowiedzi na powyższą skargę Naczelnik US wniósł o jej oddalenie. Organ przedstawił stan faktyczny sprawy niniejszej, z którego wynikało, że wobec skarżącego wszczęto kontrolę podatkową w zakresie sprawdzenia prawidłowości rozliczania podatku od towarów i usług za okres 1 maja 2012 r. - 31 grudnia 2012 r.

W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej stwierdzono, że strona z naruszeniem art. 86 ust. 1, 2 pkt 1 lit. a) oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1227 z późn. zm., dalej ustawa o VAT), dokonała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w łącznej kwocie 74.537,67 zł na podstawie faktur VAT, które nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, na których jako wystawca (sprzedawca) figurowała Z. spółka z o. o. z siedzibą w W. Powyższe stwierdzono na podstawie informacji uzyskanych od Naczelnika Urzędu Skarbowego [...], który po przeprowadzonym wobec tej spółki postępowaniu kontrolnym w zakresie podatku od towarów i usług za okres od 1 kwietnia 2012 r. do 31 marca 2013 r., wydał 8 kwietnia 2016 r. decyzję, którą określił spółce Z. podatek do zapłaty w trybie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, w kwotach wynikających z faktur VAT wystawionych między innymi na rzecz skarżącego. Z treści powyższej decyzji wynikało, że spółka ta nie prowadziła faktycznie działalności gospodarczej, a jedynie wystawiała faktury VAT, nie dokumentujące rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

Strona 1/12
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Naczelnik Urzędu Skarbowego