Dnia 05 marca 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Kosewska Sędziowie WSA Ireneusz Fornalik WSA Marek Sachajko (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 05 marca 2019 roku przy udziale sprawy ze skargi P. K. na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w przedmiocie zwrotu podatku akcyzowego 1. umarza postępowanie w przedmiocie zobowiązania organu do wydania decyzji, 2. oddala skargę w pozostałym zakresie
Wnioskiem z [...] września 2018 r. P. K. (zwany dalej skarżącym) zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] z żądaniem zwrotu podatku akcyzowego uiszczonego z tytułu wcześniejszego nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych będących następnie przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej. Przedmiotowy wniosek wpłynął do organu w dniu
[...] września 2018 r.
Organ podjął określone czynności procesowe, m.in. dokonał czynności sprawdzających i wezwał wnioskodawcę do przesłania wskazanych dokumentów dotyczących zasadności udzielenia zwrotu podatku akcyzowego od samochodów osobowych.
Pismem z [...] października 2018 r. skarżący wniósł ponaglenie do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na bezczynność i opieszałość prowadzenia postępowania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego.
Pismem z [...] października 2018 r. skarżący złożył skargę na bezczynność i opieszałość organu podatkowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, w której wniósł o zobowiązanie Naczelnika Urzędu Skarbowego do niezwłocznego wydania decyzji w sprawie zwrotu podatku akcyzowego od samochodów osobowych, zobowiązanie organu do wyciągnięcia konsekwencji dyscyplinarnych względem pracownika, który przyczynił się do naruszenia praw, zasądzenia kosztów postępowania, przyznanie od organu na rzecz skarżącego sumy pieniężnej do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 Ordynacji podatkowej.
Skarżący zarzucił naruszenie:
- § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwrotu akcyzy od samochodu osobowego (Dz. U. z 2009 r., Nr 32, poz. 246), art. 139 § 2, art. 140 § 1 i 2, art. 125 § 1 i 2, art. 121 § 1 i 2, art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.),
- art. 120, art. 121 § 1 w zw. z art. 155 § 1 Ordynacji podatkowej,
- art. 107 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1114) w zw. z § 2 ust. 2 powyższego rozporządzenia,
- § 3 ust. 1 w zw. z § 3 ust. 1 pkt 3 powyższego rozporządzenia w zw. z art. 2a Ordynacji podatkowej,
- art. 107 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w zw. z § 3 ust. 1 pkt. 3 powyższego rozporządzenia w zw. z art. 2a Ordynacji podatkowej.
W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że w przypadku niemożliwości wydania ostatecznej decyzji niezwłocznie organ winien w terminie do 30-tego dnia poinformować o przyczynach niezałatwienia sprawy w terminie oraz wyznaczyć nowy termin do załatwienia sprawy, czego nie uczynił. Nadto nieuprawnione było żądanie dodatkowego udowodnienia roli pełnionej przez skarżącego w przedmiotowych transakcjach.
Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z [...] listopada 2018 r., nr [...] orzekł o zwrocie skarżącemu podatku akcyzowego zapłaconego na terytorium kraju od 11 samochodów osobowych marki [...], wskazując w decyzji modele i numery VIN, w związku z ich nabyciem wewnątrzwspólnotowym, będących następnie przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej, w łącznej kwocie [...]zł.